ΚΑΤΩ ΑΠ'ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ

        

Το παραμυθι της ζωης ,τον κυκλο του θα κανει

με μας,να ζουμε ξεχωρα….

να σμιγουμε στα ξεφωτα….

κατω από το φεγγαρι.

Γυμνοι να μετανιωνουμε, που ζουμε,

και δεν ζουμε…..

τον ερωτα ματωνουμε,όταν δεν ανταμωνουμε….

δεν ειμαστε ζευγαρι.

Βαρκα που ‘χει ένα κουπι, η ζωη μας

ροδα που γυρναει

στροβυλιζοντας,χαμογελα ……

μας πικροκερναει….

kαι μας κραταει φαναρι .

«την λυτρωση δεν θα την βρεις

αν θες ζωη να εχεις.

Αν επιμενεις και την βρεις

τετοια ζωη,δεν θα εχεις».