ΑΝΑΤΡΟΠΗ

-Γραμμη ψυχολογικης στηριξης ατομων με αμεση αναγκη

    Παρακαλω περιμενετε……..

-Γραμμη ψυχολογικης στηριξης ατομων με αμεση αναγκη

    Παρακαλω περιμενετε……….

-θεε μου καλει,πρεπει να συγκεντρωθω,να ξεγυμνωθω απ’αυτό που με ποναει ,

να  ειμαι λακωνικος και να γινω γρηγορα αντιληπτος σε αυτόν που θα απαντησει στην κλιση μου.

-εάν ειστε γυναικα πιεστε ένα……..

-εάν ειστε ανδρας πιεστε δυο…….

-εάν δεν μιλατε ελληνικα πιεστε τρια………

-εάν ανηκεται στην τριτη ηλικια πιεστε τεσσερα…….

-εάν νομιζεται ότι θελετε να …………………ΚΛΙΚ

-Δεν ηθελα ν’ακουσω τη συνεχεια και κατεβασα το ακουστικο.Δεν ξερω γιατι ,αλλα κατά την  διαρκεια της συνδιαλεξης ,ενιωσα ντροπη .

Τωρα ο πονος ,εκτος από τα μαυρα ρουχα,φορουσε και μαυρο καπελο.

Αληθεια ποσο πολύ μπορουσε να σε επιβαρυνει ενας αυτοματος τηλεφωνητης ?

Εσφιξα τις ροδες της πολυθροναςμε τα δυο χερια και με οδηγησα ,στο παραθυρο.

Κοιταξα κατω ,οι ανθρωποι εμοιαζαν τοσο μικροι, περπατουσαν γρηγορα και ηταν

αμιλητοι σκυθρωποι .

Οι τεσσερεις οροφοι που μας χωριζαν δεν με εμποδιζαν να διακρινω τα στριφνα χαρακτηριστικα τους,το ελαφρα σηκωμενο φρυδι τους και την παγωμενη ,αγελαστη εκφραση στα προσωπα τους.Ημουν και εγω αραγε ενας σαν και αυτους ,πριν μου συμβει

Το ατυχημα?

Ποσο παραξενη είναι η ζωη ,μερικες φορες.

Εκει που είναι γαληνια,ξαφνικα πεφτει ένα πετραδακι στη λιμνουλα της ζωης μας,

 και όλα αλλαζουν.

Οι ομοκεντροι κυκλοι καθως απλωνουν ,σε απομακρυνουν,από σχεδια,προγραμματα,ονειρα,   και σε οδηγουν σε ειδικες διαδρομες,ειδικες καταστασεις

με ειδικες αναγκες.

Μια πλακα που σπαει,μια γλαστρα που πεφτει,ένα τζαμι που δεν σπαει,ένα δεντρο που πεφτει,ένα φρενο που δεν πιανει,ενας δρομος που γλυστραει,μια βροχη που πεφτει η ο χρονος που δεν φτανει  ,όλα μπορουν να γινουν ένα κακο πετραδακι ……………..

Μοναξια  ,ναι  ,μοναξια και ιδιορυθμια,μελαγχολια,και σκεψεις…..σκεψεις……..

Αναπολω παλιες εικονες,εκδρομες , σαββατοκυριακα……..
Αναπολω σχεσεις ,αστεια ,τσακωμους,προστριβες………..

Αναπολω ,τη ζωη που ειχα …………                                     

Αναπολω την ζωη που δεν εχω πια ….και κλαιω  .

Ειμαι μπερδεμενος ,οι φιλοι μ’αγαπανε ακομα ,όμως δεν μπορουν να κανουν τιποτε

παραπανω,αναγνωριζω τον οικτο ,στο βλεμμα τους,στις εκφρασεις τους.

Ειμαι μονος λοιπον,   με το προβλημα μου ,και πρεπει να ξεχασω,να οργανωθω,

να σχεδιασω,να ονειρευτω ξανα , ή να χαθω .

Στρεφω τις ροδες ετσι ώστε να δω τον χωρο μου ,το σπιτι μου,το περιβαλλον μου.

Αυτό είναι και πρεπει να το αποδεχθω,να το αγαπησω,ναι δεν πρεπει να χαθω.

Ναι πρεπει να επιβιωσω……………..δεν πρεπει να χαθω.

                                               ********************

Κυλαω προς το γραφειο μου,ανοιγω το δευτερο συρταρι και βρισκω αυτό που ηθελα.

Ένα ζευγαρι κυαλια  ,ναι ,γιατι όχι,τα ειχε φερει ο φιλος μου οΚωστας στην πρωτη του

επισκεψη στο νέο μου δυαρακι.

Τα παιρνω στα χερια μου και τα περιεργαζομαι,μυριζομαι τεχνολογια,τα γυριζω….

United states army ,μαλιστα ,μπραβο Κωστα………….

Τα βαζω αναμεσα στα ποδια μου και με οδηγαω ,στο παραθυρο……

Αρχιζει λοιπον η επισκοπηση-παρακολουθηση των γειτονων και της γειτονιας.

Όμως……..δεν μου παει.

Πεζά , κατινιστικα πραγματα,πραξη που δεν μου ταιριαζει……….

-δεν θα σου πηγαινε σε άλλες εποχες,με αλλα δεδομενα,τωρα όμως?<<απαντα ο εαυτος μου>>

-και τωρα πρεπει να πιεστω να αλλαξω χαρακτηρα?

Να βρω ενδιαφερον σε κατι αδιαφορο?    Σε κατι που αποστρεφομαι?

-πρεπει να πιεστεις ,να τσαλακωθεις,για να επιβιωσεις.

-μα τσαλακωμενος ειμαι ,κιαλλο?

Τι δηλαδη να περνω την ωρα μου με κατι που κατακρινω?

Και οι αξιες, οι αξιες της ζωης που πιστευα και τιμουσα τοσα χρονια?

-η ζωη όμως δεν σε τιμησε,κοιτα που σε πεταξε……………….σε μασησε και σε εφτυσε,

Εδώ ,στον τεταρτο οροφο μιας φτηνης πολυκατοικιας ,σε μια καρεκλα με ροδες.

-Αληθεια είναι αυτά που λες,αλλα είναι μαλλον μαγκια να κρατησεις την αξιοπρεπεια σου,

και να μην ξεπεσεις τωρα που αρχιζουν τα δυσκολα,τα αλλιωτικα, γιατι μετα θα σιχαθεις

τον  εαυτο σου.                                                    
-Να τρεξεις μπορεις?

Να περπατησεις και να περιπλανηθεις μπορεις?

Να τρεξεις στην παραλια,που σου αρεσε,θυμασαι?  

Ν’ανεβεις στο βουνο?

Να οδηγησεις αυτοκινητο?

Αστα σου λεω,παλι καλα που δουλευει η τσουτσου σου………αλλα τι να την κανεις εδώ μεσα?  Σε μασησε  σου λεω ,και σ’εφτησε ……….

-Ρε φιλε,η ζωη μου χαλασε το σωμα,δεν αγγιξε ουτε προσωπικοτητα,ουτε πνευμα ,

ουτε χαρακτηρα ,και εσυ μου ζητας να χαλασω οσα δεν μου πειραξε εκεινη…………

Είναι σαν να βγαζω τα ιδια μου τα ματια .

-Η ζωη περναει απ’εξω,ξυπνα,ηδη η μοναξια σου’χει πειραξει το μυαλο…………….

Κανε κατι ανατρεπτικο……..Πηδα απ’το  παραθυρο……….

-Όχι ,τωρα η ζωη μου είναι πιο πολυπλοκη η  μοναξια,κακια ,αλλα οφειλω να σταθω,και να

επιζησω με αυτά που εχω.Να κρατησω εμενα ατοφιο.Θελω τουλαχιστον να προσπαθησω.

-Τι να τις κανεις τις αξιες της ζωης?   Ποιος θα σε καμαρωσει ο καθρεφτης?

-Θα καμαρωνω εγω ,για μενα………που αντεξα,που δεν εσβησα,που χτυπησα μα δεν

εξαφανιστηκα ,δεν  μεταλλαχτηκα ……………………..

                      

Σταματησα τον διαλογο με τον εαυτο μου,γιατι η διαφωνια μας είναι καθετη.

Εξαλλου εχουμε πολλα χρονια μπροστα μας για συζητηση και διαφωνιες .

Ριχνω κλεφτες ματιες στο lap-top που είναι πανω στο γραφειο ,με κοιταει κι αυτό……….

Μαλλον καναμε την ιδια σκεψη.

Internet explorer-Google-Μηχανη αναζητησης……..λεξη………α ν α π η ρ ο ς.

www.kathimerini . gr/ αναπηρος κολυμβητης <<περασε>>τη Μαγχη 19 Σεπτ.2010……

Ο φιλιπ κρουζον αναπηρος και στα τεσσερα ακρα του κολυμβησε σημερα κατά πλατος

Την Μαγχη και περιπου ένα τεταρτο μετα τις εννεα το βραδυ……..

www.star. GR/ αναπηρος πανηγυρισε γκολ……….ορθιος…………

10 Σεπτ. 2010…..Οχι δεν παραλογιζομαστε/ ορθιος στα ποδια του για να πανηγυρισει

σταθηκε ενας αναπηρος που πηγε να δει την ομαδα του Παλερμο ……….

www.e-steki.gr/αναπηρια η μηπως............χαρισμα?

Το πρωτο αν δεν το κανει ο αναπηρος θα βουλιαξει σε μια ανευ προηγουμενου μιζερια.

Όμως για δες αυτή τη μιζερια……………………………………

                                           **************************

Σαν να περνω καλα μηνυματα ,κατι παει ν’αλλαξει.

Ναι ισως τελικα να τονωθει η ψυχολογια μου,είναι αυτό που μου χρειαζεται σε πρωτη φαση.Ισως το INTERNET θα μπορουσε να είναι τα ματια μου στον εξω κοσμο .

-μπανιστηρι παλι δηλαδη,τωρα δεν σε πειραζει?

-γνωσεις και επαφες ,θα ελεγα εγω .

-μπα ,ετσι το λενε τωρα ?

-Ξερεις ότι εχω το δικαιωμα να ονειρευομαι? Ακομα μπορω να ονειρευομαι ,  ναι…………

Ακομα μπορω να προγραμματιζω την μερα μου,την εβδομαδα μου .

-Δηλαδη ποτε θα φας και ποτε θα πας τουαλετα?

-Δεν εννοω αυτό.Εννοω ότι μπορω να διαβαζω ,να μαθαινω ,να ονειρευομαι,να καλλιεργω,

Το πνευμα μου,να τρεφω την ψυχη μου και…..που ξερεις,καποια στιγμη,μπορει να αναπτυχθουν τοσο ώστε να  αναπληρωσουν τα ποδια μου………..

και την χαμενη ζωη μου.

Περιμενω λιγο για καποια δυστροπη απαντηση,αλλα μαλλον μου εκανε τη χαρη και δεν απαντησε…….

                                         *****************

Τρεις μερες αργοτερα    ωρα 9  π.μ.                                                                                       

Εχω ετοιμασει το πρωινο μου,ειμαι διπλα στο παραθυρο και απολαμβανω τον καφε και

το τσιγαρο μου.Ειναι μια ομορφη μερα του απριλη ,με καθαρη ατμοσφαιρα,γλυκο ηλιο

και από το ανοικτο παραθυρο,ερχεται κατά κυμματα ένα γλυκο,ευωδιαστο αερακι.

Η ευωδια αυτή ,μαζι με την εικονα που βλεπω,σκουπιζει μεσα μου,μαυρα γιατι και

σκουρες αρνησεις.Το αερακι ανοιγει αναλαφρα την κουρτινα της ψυχης,μπαινει μεσα ,

και αναζωογονει το είναι μου.

Ειμαι καλα,και ειμαι στη φαση της οργανωσης.

Ανοιγω το σημειωματαριο μου……Για σημερα λοιπον, πρεπει.

*να παραγγειλω μερικα πραγματα μαναβικης,μπακαλικης που μου λειπουν,ψωμι,καφε.

*να παρω τηλεφωνο τους φιλους μου και να τους πω, πως νιωθω…….οτι τους νιωθω ,

  και  ότι θα ηθελα να τους ξαναδω,όταν θα ειμαι ετοιμος.

*να στειλω σε φιλους, συγγενεις, γνωστους και αλλους, την διευθυνση μου στο διαδυκτιο,

  τον τοπο που γραφω κειμενα,ποιηματα,ιστοριουλες που ρεουν από μεσα μου.Γραπτα

  που εχουν λογο υπαρξης.Γραπτα ,παιδια δικα μου.

*για μιση ωρα, να φωναζω δυνατα μεσα στο δωματιο την λεξη ΑΝΑΠΗΡΟΣ,πολλες φορες.

Ο σκοπος είναι να αντιληφθω ,ότι αυτή η λεξη δεν ποναει,δεν κοβει σαν ξυραφι,δεν είναι

καρβουνοσκονη πανω στην καρδια μου.Ειναι μια εννοια που να δηλωνει ότι δεν λειτουρ-

γουν  τα ποδια μου,αλλα από την άλλη πλευρα ότι φυτρωνουν στην πλατη μου ΦΤΕΡΑ.

-εεεεε,θα σε παραξηγησουν………                                              

-μα ετσι αισθανομαι ,μη με μαυριζεις παλι .

-και τα φτερα θα σηκωνουν και το καροτσακι?

-αισθανομαι τα φτερα της ψυχης μου δυνατα ,που όταν δυναμωσουν κι αλλο,θα μπο-

  ρουσαν να με σηκωσουν ,και να με πανε παντου.Εξαλλου νοερα και με την βοηθεια του

  διαδυκτιου, ταξιδευω κάθε μερα, πολλες φορες την ημερα.

Νιωθω περισσοτερο πτητικος από κάθε άλλη φορα.

-κατι σαν την βενζινη  ,ας πουμε ?

-κατι περισσοτερο,εχει αναψει μεσα μου φωτια που δεν την σβηνεις ότι και να λες.

Γινομαι καπνος φιλε ,και ο καπνος παει παντου,εισχωρει παντου .

                                   *************************

<<αγαπητοι γειτονες της πολυκατοικιας……………………………..>>

Πηρα ένα φυλλο Α4  ,και εγραψα λιγα στοιχεια για μενα,εγραψα ότι δεν λειτουργουν τα

ποδια μου,όμως ειμαι καλα και ειμαι ενας ανθρωπος σαν κι αυτους.Δεν χρειαζεται να

μιλουν χαμηλοφωνα για την αναπηρια μου ,γιατι εχω συμφιλιωθει μαζι της. Εχω αποψη

για την ζωη,και αποψη για όλα τα θεματα που μπορει να μας απασχολουν ολους.

Τελος εγραψα την διευθυνση μου στο διαδυκτιο,για να με γνωρισουν καλυτερα και ότι

θα μπορουσε οποιος ηθελε να μου χτυπησει την πορτα ,να γνωριστουμε να συμφωνησουμε, να διαφωνησουμε,να γινουμε ή να μη γινουμε φιλοι.Αλλα να ξερουν

ολοι ότι ,στο δυαρακι του τεταρτου ,ΖΕΙ μια μεγαλη καρδια .

Αφου το διαβασα πολλες φορες ,το εδωσα στον μικρο που μου φερνει τα ψωνια, και τον

παρακαλεσα να το αναρτησει στον πινακα ανακοινωσεων της πολυκατοικιας.

-Παλι ρεζιλι θα γινουμε.                                                      

-κλεισου ξανα στο καβουκι σου ,  δεν υπαρχεις .                      

-Υπαρχω για να σου θυμιζω το προβλημα σου.

-είναι καιρος να το ξεπερασεις και συ το προβλημα ,κοιτα εμενα ,αγωνιζομαι, το παρακαμπτω .

-Τριχες

-Ελα με το μερος μου ,θα νιωσεις καλυτερα,μην ξεχνας ότι κατοικουμε στο ιδιο σωμα….

Αφησε  τον πονο σου να εξατμιστει………………..

-Να γινω σουπα αναλατη ,σαν εσενα?

-Μην ξεχνάς ότι τα καλύτερα γεύματα αρχίζουν  με μια πολύ ωραία ζεστή σούπα

και με καλή παρέα.

-Δε με ξεγελάς, έχεις αλλάξει

- Ναι, έχω αλλάξει, καλλιεργούμαι, μορφώνομαι, γράφω, γνωρίζω επιτέλους

τον εαυτό μου.

Συμπονάω και κατανοώ τις στενοχώριες του κόσμου, έχει φύγει σχεδόν κάθε κοφτερή

γωνία του χαρακτήρα μου. Μόνον εσύ με γρατζουνάς που και που.

Έλα φίλε μου, αγκάλιασέ με κι έλα να κλάψουμε από χαρά,

επιτέλους βγαίνουμε από το τούνελ!                                                 

Απ’ έξω μας περιμένουν οι φίλοι μας, πρέπει να βοηθήσουμε κι αυτούς να μη μας

κοιτάνε με οίκτο, να μην στενοχωριούνται  όταν μας βλέπουν,

ν’αρχίσουν και πάλι νάρχονται σπίτι μας, να μαλλώνουμε, να γελάμε, να διαφωνούμε,

να συμφωνούμε, να ΖΟΥΜΕ.

Α, νομίζω επίσης, πως άρχισαν να φυτρώνουν φτερά στην πλάτη μου ……………………….

Έλα φίλε μου, αγκάλιασέ με κι έλα επιτέλους να κλάψουμε μαζί, από χαρά ……………….