ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

      

Έχει τύχει πότε να βρεθείτε  μέσα  σε  παλιά μονοκατοικία

που είναι  χρονια κλειστη ,αδεια και εγκαταλελειμμένη?

Το συναισθημα είναι περιεργο…….

Είναι σαν να μπαινεις σε κρυφά,απαγορευμένα σημεία του παρελθόντος,

κατι σαν χρονομηχανη ,ας πουμε……

Αισθανεσαι μια διαθεση για ψάξιμο ,για καλοπροαίρετη έρευνα  και αναρωτιέσαι

για τους ανθρώπους που εζησαν σε’κεινο το χωρο.

Προσωπικά ενιωσα σεβασμό,λιγο δεος ,σαν να έμπαινα σε μουσειο………..

Ενιωθα την ιστορια των ανθρωπων που εζησαν εδώ ,που πατούσαν και κοιμονταν εδώ,

των ανθρωπων που αγαπησαν και αγαπηθηκαν εδώ,που χάρηκαν,ευτύχισαν,λυπηθηκαν,

δημιούργησαν  η ακομα ισως ατύχησαν στον χωρο αυτό .

Στα πατωματα η δικια τους σκονη, στους τοιχους οι δικοι τους λεκεδες,στον χωρο οι

δικες τους μνήμες και η ξεθυμασμενη ενέργεια ανακατεμενη με την μυρωδια της

κλεισουρας και της σκονης που υπηρχε στον αερα .

Περπατώντας στο πατωμα του σαλονιου ανακαλυπτες,μια ξεκαρφωμενη σανιδα,

ένα κλειδί,δυο παλια περιοδικα,ένα κομμάτι καλώδιο ένα μολυβι και σε μια γωνιά

σκονισμενο και γεματο χνουδια,ένα κιτρινισμενο και τσαλακωμένο ένα ημερολόγιο

καταγραφής σκέψεων .

Το παιρνω με ευλάβεια στα χέρια μου,τιναζω ελαφρα τη σκονη ,και το ανοιγω……..

Κάποιος με ωραίο γραφικό χαρακτήρα,που αλλαζε σελιδα με τη σελιδα,αναλογα με

την διαθεση του,εγραφε σκεψεις προσωπικες.

Εκει στην μεση του σαλονιου,ορθιος ,γεματος περιεργεια και σκονη,διαλεγω μια

σελιδα και αρχιζω να την διαβαζω.

                                 7/3

«εξω απ’τα κλισε της ζωης και των σχεσεων μεταξυ των ανθρωπων,υπαρχει ο

εαυτος μας …….μονος.

θα πρεπει να παραμενει ατοφιος,αχαραγος,πραγματικος,να αλλαζει και να ανεβαινει

να μην ξεθωριαζει ,να μην κανει εκπτωσεις.

Να τον διαλεγουν οι φιλοι,όχι γιατι είναι στα γουστα τους,χρυσαφι με λαμπερη ,

αποχρωση και σε πολλα σχεδια.

Αλλα γιατι είναι σπανια καθαρος,αυθορμητος,ευγενικος,γνησιος,σαν μια πλακα

καθαρο χρυσαφι.

Ενας εαυτος που ξερει να χαιδευει αλλα και να χαλαει καρδιες,να κανει και να λεει

αυτό που πιστευει και όχι αυτό που θελουν ν’ακουσουν οι αλλοι.

Βεβαιως ,πολύ συχνα μενει μονος.

Τον εγκαταλειπουν οι ΄΄φιλοι΄΄,αλλα τα καρατια μενουν γκαραντι και απειραχτα.

Δεν ριχνει ποτε την ποιοτητα του ,μενει παντα με την καρδια ανοιχτη  και την

αγκαλια απλωμενη,σαν την ψυχη του……..

μια αγκαλια που χωραει ολον τον κοσμο».

 Αξιολογος ανθρωπος ο γραφων ,σκεφτηκα καθως ξεφυλλιζα το παλιο ημερολογιο,

που δεν με αφηνε να το αφησω και με κρατουσε ορθιο ,καταμεσης του σαλονιου.

Ανοιγω στην τυχη μιαν άλλη σελιδα  ,και διαβαζω.

                           9/7

«τα δακρυα, είναι τα λογια της ψυχης,

Το κλαμα , η φωνουλα της

Το σφυριγμα του ανεμου,είναι μηνυματα που πρεπει ν’αφουγκραζομαστε,μηνυματα

που μας περιτριγυριζουν και πρεπει να τα βρουμε.

Η γαληνη ,πρεπει να είναι από πληροτητα και όχι από αναλγησια.

Ειμαστε δεκτες συμπαντικης αγαπης και πρεπει  να την αποδιδουμε ,γυρω μας.»

                        3/10

«δεν πρεπει να ξεχνατε κυριοι ότι εμεις ειμαστε η οικονομια της Ελλαδας.

Εμεις οι μικρομεσαιοι ,   της φορολογιας ,της εκτακτης εισφορας,του ΦΠΑ,εμεις οι

μικρομεσαιοι των εκτακτων οικονομικων μετρων,εμεις ειμαστε η οικονομια της Ελλαδας

εμεις που ψαχνουμε να βρουμε μια φοροαπαλλαγη λογω πρωτης κατοικιας.

Δεν λεω ότι οι αλλοι, οι πολύ δυνατοι οικονομικα,δεν είναι Ελλαδα.

Είναι και αυτοι ,η οικονομια της Ελλαδας,μιας αλλης Ελλαδας , μιας Ελλαδας του ονειρου

και της καλπαζουσας φαντασιας , μιας Ελλαδας  μακρια από  εμας.»

                                  6/11

«Προσβαλε  τον  εαυτο σου, για τις κακες σου συνηθειες,πριν σε προσβαλει άλλος.

Γνωρισε τον εαυτο σου σε βαθος,συζητωντας μαζι του καθημερινα.

Μην κανεις ποτε κατι σε αλλον,που δεν θα ηθελες να σου κανουν.

Η μιση αληθεια,είναι το μεγαλυτερο ψεμμα .

Οι παραλλαγες ενός συμβαντος, είναι ψεμμα και αυτές .»

Η ωρα περνουσε, αλλα ημουν τοσο γοητευμενος με το ημερολογιο ,που δεν μπορουσα

να ξεκολλησω.Γυρισα λοιπον τις σελιδες στην τελευταια καταγραφη .

                                        19/2

«Αδιεξοδο.

Φτασαμε λοιπον,εκει που δεν μπορεις να πας,ουτε μπροστα ,ουτε να γυρισεις πισω…….

Αδιεξοδο.

Ειμαστε ακομα πιασμενοι χερι-χερι και κοιταζομαστε σαν χαμενοι.

Η αληθεια είναι ότι, ο ενας χωρις τον αλλον……………..ειναι δυσκολο να φανταστεις την εικονα , βλεπεις μεγαλωσαμε μαζι,δημιουργησαμε μαζι,πλασαμε χαρακτηρες μαζι .

Αδιεξοδο.

Περιμενει ο ενας  την  κινηση του αλλου.Ποιος θα κανει το πρωτο βημα?

Οποιο παντως και να είναι αυτό , ο άλλος θα απαντησει πολλαπλα.

Ναι ,γιατι εχουμε πετυχει μεχρι τωρα και οι δυο στη ζωη μας,σε ότι κι αν καναμε.

Ειμαστε λοιπον  δυο προσωπικοτητες ωριμες ,γι’αυτό μαλλον είναι ματαιο  να περι-

μενουμε  ,ένα ελικοπτερο για να σωθουμε………………

φτασαμε λοιπον , στο τελος της διαδρομης………..»

Εχω μεινει αφωνος με αυτά που διαβαζω,εδώ μιλαει για ένα χωρισμο,που ισως να

ηταν και η αιτια που ρημαξε αυτό το ομορφο σπιτι…………… Ηρθα  εδώ απεσταλμενος από την εταιρεια πωλησης ακινητων στην οποια εργαζομαι,

για να κανω αυτοψεια στο ακινητο, και βρεθηκα να κρατω στα χερια μου,ένα θησαυρο.                              

Είναι ένα ημερολογιο καταγραφης ,πραγματικος θησαυρος ,γραμμενο από καποιον

ανωνυμο στοχαστη,με συγκροτημενη και φιλοσοφημενη σκεψη ,που νομιζω πως ο

καθενας μας,θα ηθελε να γνωρισει.

Το ακινητο   είναι σε καλη κατασταση,παντως   το παλιο ημερολογιο σιγουρα

βρηκε  νέο   ιδιοκτητη .(μεταξυ  μας).

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ

           

Τραγικη και ανεμελη φιγουρα, στο αχρωμο καδρο της ζωης .

Γυρω  , εγκαταλειψη .

Σκορπια κτιρια τριγυρω , με αδυσωπητες  σκιες .

Κοσμος…….πολλοι ανθρωποι που βαδιζαν σ’ένα  γκριζο , κρυο  δρομο ,και οι εκφρασεις,

στα  κυβδηλα  τους  προσωπα , πικρες .

Στις ακρες της  διαδρομης ,σκορπια και παραπεταμενα ,ονειρα και ελπιδες ,

σε προχωρημενη σηψη ,που δυσοσμουσαν .

Πιο μακρια , το χωμα , στειρο κι’απνοο…………….

Αφορμη  για νεα ελπιδα ,ο ηλιος …………πανω-πανω .

Κι εσυ αναμεσα σ’όλα , ανεμελη φιγουρα,με ξανθες νεφελες για μαλλια ,μ’ένα 

σπαθι στο χερι και μια ζυγαρια ,δικαζες τιμια ,το μεγα ολισθημα……………

την καθολικη  καταντια .

Ολα  γυρω θυμιζουν την άλλη μερα της γιορτης…………

Όλα  μελαγχολικα  , ένα βημα πριν τον ολεθρο………….

Ένα βημα πριν………………

ON-OFF

                 

Γη ,σιγη ,αντιλαλος

Γη ,αβυσσος ,παλμος

Γη  ,μαννα  στοργικη.

ον , ζωης  αντιπαλος

ον , μισος και ψαλμος

ον , οντος ο φονιας  και γης προαγωγος.                                

ΧΙΛΙΑ ΜΙΚΡΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ

                     

Θελω να δω τα ματια μου, μεσα από τα δικα σου.

Τα κυμματα της θλιψης μου να δω ,να σπανε στα βλεφαρα μου.

Και την οργη του πονου μου να  δω ,σαν δενδρο να φουσκωνει ,

να μενει παντα αφωνος και ολο να δυναμωνει.

Στα κυμματα της θλιψης μου να δω ,τον πονο να παλευει,με ασχημους δραπετες,

αιχμηρους,με λογια που ματωνουν.

Και  εσυ  να καθρεφτιζεσαι  στις  κορες  των ματιων μου ,αχαραχτη,αγελαστη ,

με τον εγωισμο  πανω στο  μετωπο σου , πιστη στον εαυτο σου.

Η καρδια σου, η σκληρη ,να αντανακλα κι αυτή ,στις κορες των ματιων μου ,

να  μου ζηταει  υποταγη ,κακια , τυφλη  υποταγη .

Να δω  τα  δακρυα μου  να  κυλουν  ……..την φωνουλα  της ψυχης  μου ……ναι

…..την  φωνουλα της  ψυχης μου  .

Και εσυ να κλεινεις τα αυτια ,με το  εγω  σου αγερωχο ,πανω στο  μετωπο σου .

Τα ομορφα τα ματια σου ,σπαθιζουν την ψυχη μου ,και κοκκινιζουν  με

αιματα , το κρυο προσωπο σου  και  τον  εγωισμο  σου.

Κλεισε  παρακαλω  τα  ματια σου , δεν  θελω  πια να βλεπω  τα ματια μου ,

μεσα  από  τα  δικα  σου .

Δωσε μου το τελευταιο μας  φιλι  ,και κανεμε   κομματια ………

Χιλια μικρα κομματια…………

Χιλια μικρα κομματια…………………..

ΕΦΕΞΕ

                                                                                             

Εφεξε ,

πικρα να σταζει,

πονος  στο βλεμμα,στην καρδια, και η αυγη

με τ 'αγγιγματης , με τρομαζει.

Φωτισε,

αδεια  τα ματια,

βαρυ το στηθος,

ψυχη κομματια,

η αγαπη μυθος.

ΕΡΩΤΑΣ

           

Ο ερωτας σημαδεψε σωστα,

στο κεντρο.

Η αγαπη με χαραξε  βαθιά

σαν δεντρο.

Η ζωη με φιλησε γλυκα,

στο στομα.

Σε σενα χαρισα καρδια,

ψυχη και σωμα………..

ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ

Δεν αντεχα,ανοιξα την πορτα και βγηκα.

Ο φρεσκος αεραςμε χτυπησε στο προσωπο,με δροσισε,  αρχισα να συνερχομαι.

Επρεπε να βρω μερος να συγκεντρωθω στιςσκεψεις μου,μερος με κοσμο, που να εχει μια

γωνια για μενα  , μια  γωνια  να αναλογιστω.

Τρια τετραγωνα πιο κατω ,βρηκα αυτό που ζητουσα,νεοι καθιστοι ,και ορθιοι ,να κουβεντιαζουν ,να γελουν,να αγκαλιαζονται να πινουν, να καπνιζουν .

Βρηκα τη γωνιτσα μου και καθησα.

Τακτοποιησα ,το τασακι ,τα τσιγαρα , το κινητο μου πανω στο τραπεζακι και αρχισα να

φερνω στο μυαλο μου  την εικονα και την φωνη της γυναικας που’χε βαλθει να μου λεη

να προσεχω το κακο ………

Συνηθως δεν θυμαμαι τα ονειρα μου,ισως καποια,πολύ σπανια,τοσες λεπτομεριες όμως….

Πονουσε το κεφαλι μου και οι σκεψεις με τραβουσαν απ΄το μανικι  όταν ενιωσα μια

παρουσια κοντα μου , διπλα μου.

Καλημερα ,θα παρετε κατι?

Η φωνη κατι μου θυμισε,γυριζω και βλεπω μια γυναικα,γυρω στα τριαντα κατι με ασπρο

δερμα και καστανα μαλλια, πιασμενα επιμελως σε κωτσο.

Τα ματια , η μυτη,η εκφραση…………………..ΠΑΓΩΣΑ ….

-Εσυ?

-Οριστε?...θα παρετε κατι? Επανελαβε.

-Ενα…..καπουτσινο , ειπα χαμενος.

Την παρακολουθουσα καθως απομακρυνοταν,δεν υπηρχε αμφιβολια, ηταν η γυναικα που

ειδα στο ‘νειρο  .

Πελαγοδρομουσα ,όταν μου εφερε τον καφε ,την κοιταζα σαν χαμενος.

Με σερβιρε και εφυγε.

Μηχανικα, εβαλα ζαχαρη, ανακατεψα και τοτε αντιληφθηκα ένα χειρογραφο σημειωμα

διπλα στο χαρτακι της ταμειακης,διπλα στο φλυντζανι.

Το πηρα στα χερια μου ,που ηταν ιδρωμενα, και διαβασα.

«προσεχε  το  κακο»………………

Σηκωθηκα να την ψαξω ,το καφε ηταν γεματο,και ετσι κατευθυνθηκα στο μπαρ.

Περιεγραψα σε αυτόν που ετοιμαζε τις παραγγελιες ,ποιαν ψαχνω  .

Με κοιταξε απορρημενος «δεν εργαζεται αυτή η κυρια στο μαγαζι μας»μου ειπε.

-Μα μου σερβιρε τον καφε, επεμεινα.

-Σας παρακαλω ,μου ειπε και συνεχισε τη δουλεια του.

Κομπος……………..τι γινεται?

Ηθελα αερα………..βγηκα γρηγορα στο πεζοδρομιο…..ενιωθα ντροπιασμενος,μπερδεμενος.

Κινηση, αυτοκινητα,πεζοι,θορυβος ,μενω στην ακρη,βγαζω το κινητο,παιρνω τον φιλο μου

τον Μιχαλη,καποτε μοιραζομασταν προβληματα και προβληματισμους,πριν όμως

προλαβω να πατησω το πρασινο κουμπι ,χτυπησε το κινητο μου.

Ακουω μια γνωριμη φωνη «γεια σου φιλε»,ηταν ο Μιχαλης,πηρα να σου θυμισω ότι την

τεταρτη εχουμε συγκεντρωση.

-Ευχαριστω που με σκεφτεσαι ,εγινε φιλε , τα λεμε αυριο .

Παρολο που από παλια μας συνεδεε ένα τηλεπαθητικο καναλι,δεν τολμησα να του πω,

ουτε κουβεντα.

Γυρισα σπιτι,μπηκα στην ρουτινα,(μηπως αυτό επρεπε να προσεχω?)

Το βραδυ ,δεν κοιμηθηκα ,στριφογυρνουσα,ιδρωνα,βυθιζομουνα σε ατερμωνες σκεψεις.

Ναυαγιο το κορμι και το μυαλο μου ,   το πρωι ,ειχα προβλημα συγκεντρωσης,και στο

τιμονι και στη δουλεια.

Μου εσπειρε το κακο και αυτό αρχισε να μεγαλωνει?.......λες?

Λευκη μερα στη δουλεια ,σεντονι,που λενε,δεν καταλαβα τιποτα ,μηπως αυθυποβαλομαι?

Το βραδυ στη συγκεντρωση,ειδα τα παιδια,τον Νικο,τον Μιχαλη,την Γωγω,τον Δημητρη και

τους αλλους.Μαλιστα διπλα στον Δημητρη υπηρχε μια λιαν ενδιαφερουσα υπαρξη,μια ομορφηκοπελα.Ειχα καλη διαθεση,πηγα κοντα,την ακουμπω στον ωμο γυριζει,μαρμαρονω.Ηταν ε κ ε ι ν η  ,η κοπελα του ονειρου μου ,αμεσως το χερι μου ,στην

τσεπη μου,ψαχνω το σημειωμα που μου αφησε στο καφε,   ματαια όμως.

Μου απλωσε το χερι.

-με λενε Κατερινα.

-Χαιρω πολύ ……..ψελισα……….εμενα ………… Γιωργο.

-Ηρθα το πρωι από Λονδινο  και  με  καλεσε ο αδελφος μου…

-Αληθεια μενετε εκει?
-Κανω το μεταπτυχιακο μου, ψυχολογια    ,εσεις?

-Πηρα πτυχιο από το ΠΑΝ.ΠΕΙΡΑΙΩΣ και ειμαι διοικητικο στελεχος στην ΕΘΝΙΚΗ  ,ειπα

-ασχολουμαι ερασιτεχνικα με την υπνωση,δεν σας κρυβω ότι,το προσωπο σας ,κατι μου θυμιζει………..(λεει)

Θα ελεγα ότι εχετε το χαρακτηριστικο μετωπο καλης επικοινωνιας.

-Καλος δεκτης σαν να λεμε ?

-Περιπου ,μου απαντησε ,χαλαρωστε όμως,σας νιωθω σε υπερενταση,αντιλαμβανομαι

την αυρα σας ,σε ανισορροπια.

Η βραδυα κυλισε ομορφα,με αστεια,οικονομικες καιεπιφανειακα πολιτικες συζητησεις

πειραγματα απ΄τα παλια,παρατσουκλια ,κοροιδιες.

Όταν βγηκαμε εξω,παρατηρησα ότι απαξιουσαν  ολοι να μιλησουν και να καληνυχτισουν

την Κατερινα και ετσι μου φανηκε λογικο που και εκεινη εμενε γαντζωμενη διπλα μου.

-Καληνυχτα,καληνυχτα, φιλια με ολους,αγκαλιες,ευχες για το επανειδειν.

Εμεινε πλαι μου ,περπατησαμε αργα κουβεντιαζοντας μεχρι το αυτοκινητο μου,

της ανοιξα την πορτα,μπηκα και’ γω,και ξεκινησαμε αργα ,απολαμβανοντας,

την ομορφη νυχτα,και τους ερημους δρομους.

Μιλησαμε πολύ λιγο στη διαδρομη,και όταν ρωτησα που να την αφησω,μου ειπε

οτι,  ηθελε να κοιμηθη μαζι μου , αποψε………

Κι άλλος κ ο μ π ο ς……..

Τωρα κοιμαται πλαι μου,τοσο ελαφρα,που…………είναι σαν να μην υπαρχει…………..

Μετα από καμποσες ωρες υπνου,σηκωθηκα ησυχα,να μην ενοχλησω, κατεβηκα στην

κουζινα και πινοντας κρυο γαλα,αναρωτιομουν  ,τι μου συμβαινει.

Ανεβηκα εκανα ένα ντους,ντυθηκα, πηρα τον χαρτοφυλακα και μπηκα στο υπνοδωματιο.

Κοιμοταν ,σκεπασμενη μεχρι το λαιμο,εκλεισα γλυκα την πορτα κι εφυγα.

Καθησα στο γραφειο μου ,και κοιταξα το τηλεφωνο.

Το σηκωνω και σχηματιζω τον αριθμο του Μιχαλη.

-Καλημερα…..

-Γεια σου ρε Γιωργο ,περασαμε απιθανα χθες.

-Ναι ……λεω ξερα(περιμενα να με ρωτηση για την Κατερινα)      ματαια όμως…ετσι του λεω.

-Δεν ηξερα ότι εχει αδελφη ο Δημητρης

-Δεν εχει πια  ……………

-Και η ……..κοπελα εχθες?

-Ποια κοπελα…..ακουσε …….ο Δημητρης ειχε μια αδελφη που σκοτωθηκε σε τροχαιο πριν

Από δεκαεννεα χρονια…όταν εκανε το μεταπτυχιακο της…μην ανοιγεις  πληγες……

Λοιπον, τα λεμε αργοτερα γιατι πνιγομαι στη δουλεια,καλημερα.

                                  ***************************

Αποφασισα να ασχοληθω σοβαρα με το θεμα.

Δεν ημουν τρελλος,δεν συνεβαινε στην φαντασια μου….

Εκεινη υπηρχε στην ζωη μου ,κατά μια εννοια,εμφανιζοταν ,μιλουσαμε,την εχανα,ερχοταν,

την εβλεπα τελικα,    μονο εγω……..

Βουτια στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ  λεξη , φ α ν τα σ μ α .

Αστεια βιντεακια με ηθοποιους.

Μετα  δοκιμασα  ψ υ χ η.   Τραγουδια  διαφορα με αυτό το θεμα.

Μετα p o l t e r g a i s t.  Δεν πηρα σοβαρο αποτελεσμα.

Αντιληφθηκα ότι σιγα-σιγα ειχε φυγει ο πανικος μου και οσο εψαχνα το θεμα συνειδητα

τοσο το προβλημα με την Κατερινα,μικραινε.Αποδεχομουν την κατασταση……….

Δεν σταματαω, την παρασκευη εχω ραντεβου  με προικισμενο διαμεσο,παραψυχολογο.

Πρεπει να εξηγησω στον εαυτο μου ,αυτό που ΖΩ.

Ζωη ρουτινα,δουλεια,σπιτι,συντομες επισκεψεις της Κατερινας,που τις θεωρουσα πλεον

φυσιολογικες.Το ιδιο εκανε και εκεινη ,με αντιμετωπιζε σαν φυσιολογικο ανθρωπο……..

                             *****************************************

Παρασκευη λοιπον.

Βρισκομαι σ΄ένα γραφειο,φινα και ισορροπημενα διακοσμημενο ,με ομορφους πινακες

με διακριτηκα χρωματα και θεματα.Δεν περισσευει ,ουτε λειπει τιποτα.

Μπροστα απ΄το γραφειο δυο αναπαυτικες πολυθρονες και πισω ενας εξηνταρης κυριος

τυπικος,λιτος,ευγενικος.

-καθιστε, μου προτεινε την πολυθρονα.

Αφου εγιναν λοιπον οι συστασεις,τουεξηγησα την ιστορια μου με την Κατερινα.

Εδωσα απαντησεις σε ολες τις ερωτησεις του και δεν ξεχασα ουτε εκρυψα τιποτα.

Μετρημενος με παρα πολλες γνωσεις,μου εκανε πολλες ερωτησεις ισως και για να

καταλαβει την αποψη μου γυρω από τα μεταφυσικα φαινομενα.

Αργοτερα όταν ειμασταν ηδη βαθυα στο θεμα, μου εδωσε να καταλαβω ότι ηταν η ωρα

να συζητησουμε τις ερωτησεις μου.

-Γιατι βλεπω μονο εγω την κοπελα?

-Τι εννοει λεγοντας ,  π ρ ο σ ε χ ε    τ  ο   κ α κ ο ?

-Πολλες διαχρονικες  μαρτυριες απ΄ολο τον κοσμο εχουν συγκεντρωθει από τους ιδιους

τους παθοντες σε πολλους τομους βιβλιων με την ονομασια DAHRAST.

Εχω γραψει και εγω εμπειριες μου εκει,εκανα ερευνα,και μελετησα πολύ το θεμα.

Μαλιστα καποιες φυλες ινδιανων του αμαζονιου και της κεντρικης Αφρικης αναφερουν οτι

αν ηταν το γραμμενο σου να παντρευτεις μια γυναικα και εκεινη πεθαινε πριν τον γαμο

ξεστρατιζοντας απ΄το γραμμενο τοτε σε ακολουθουσε μια ζωη ,ζουσε μαζι σου στην σκια.

Οι σχεσεις σε αυτές τις περιπτωσεις,ηταν πολύ βαθυες μακρυα από τις παραμετρους ,

του χωρου και του χρονου . και συνεχισε.

Ενώ λοιπον το πεπρωμενο προεβλεπε γαμο για καποιο ζευγαρι,και από ασταθμητους

παραγοντες πεθαινε η γυναικα,το πραγματικο ενδιαφερον της για τον ανδρα της ζωης,

εκδηλωνοταν αναλογα  με το πνευματικο φασμα  και των δυο.

Όπως στην δικια μας περιπτωση το πνευματικο φασμα είναι πλατυ και ετσι  ο  τοπος και

ο χρονος  δεν εχουν σημασια.

Μολις  δε αποδεχθεις την  Κατερινα ολοψυχα  σαν  υ π α ρ κ τ  ο  προσωπο τοτε με λιγη

εξασκηση, μπορειτε  σχεδον  συνεχεια να ειστε  μαζι.

Σε αγαπαει εισαι ο ανθρωπος της ζωης της και θελει να σε προφυλαξει από απροσμενο

Κακο,από μη προλεγμενο και αναπαντεχο  μελλον,γι’αυτό και το  προσεχε το κακο.

Γιατι αν συμβει και σε σενα αυτό που συνεβει και σε’ κεινη,ενώ θα ειστε στην ιδια πλευρα

θα χαθειτε για παντα.

Διευρυνε  το πνευμα και τη σκεψη σου.         (  και συνεχισε)

Ο αερας  γυρω μας είναι,γεματος αιθερα,και από πραγματα που δεν φαινοντονται  με

την πρωτη ματια.

Δωσαμε τα χεριακαι  υποσχεθηκα ότι  θα κραταμε επαφη για συμβουλες και διδασκαλια.

Τον ευχαριστησα και εφυγα.

Βγηκα εξω στο φρεσκο αερακι,το μυαλο μου μετα από μερεςαρχισε  να καθαριζει,να ξεμουδιαζει ,ηθελα να περπατησω  μονος.

Ενιωθα  ομορφα,ομορφα σαν να ηταν ανοιξη…………

Ενιωθα σαν ……..ερωτευμενος…..(τι ειπα τωρα?)

Τι περιεργο  συναισθημα,ενιωθα ελαφρυς,απαλλαγμενος από αγχος ,κρυφοχαμογελουσα,

περπατουσα διαγωνια στο πεζοδρομιο,ελεγα καλησπερα σε αγνωστους μου, περισσευε

χαρα.

Εμεινα  εκπληκτος,όταν  συνειδητοποιησα  τους στιχους απο το  τραγουδι  που σιγοτραγουδουσα………….

Και  μαννα κι αδερφη μου

και  αγαπη ,εσυ

τι  άλλο να ζητησω…..

απ’τη ζωη……………………………

                                   ************************************************

ΚΑΤΩ ΑΠ'ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ

        

Το παραμυθι της ζωης ,τον κυκλο του θα κανει

με μας,να ζουμε ξεχωρα….

να σμιγουμε στα ξεφωτα….

κατω από το φεγγαρι.

Γυμνοι να μετανιωνουμε, που ζουμε,

και δεν ζουμε…..

τον ερωτα ματωνουμε,όταν δεν ανταμωνουμε….

δεν ειμαστε ζευγαρι.

Βαρκα που ‘χει ένα κουπι, η ζωη μας

ροδα που γυρναει

στροβυλιζοντας,χαμογελα ……

μας πικροκερναει….

kαι μας κραταει φαναρι .

«την λυτρωση δεν θα την βρεις

αν θες ζωη να εχεις.

Αν επιμενεις και την βρεις

τετοια ζωη,δεν θα εχεις».