ΤΟ ΚΑΡΤΕΡΙ

               Ξαφνου………..

Λαφίνα ξεπηδά ,μπροστα απ΄το καρτερι ,

Με βλεπει και αναζητα την προθεση που εχω .

Το οπλο μου ,αλαθευτο  ,το ματι  και το χερι ,

ψαχνουν να βρουν το μετωπο  ……..το αρματοστολισμενο.

Του σκοτεινου του οπλου μου ,το ματι ζωηρευει ,

όταν το θυμα του κοιτα,  αναμεσα στο βλεμμα .

Το χερι……κινειται βιαστικα …….γυρευει την σκανδαλη….

Μα……………τι συμβαινει?

Τα δαχτυλα μουδιαζουνε  ,βαραινει το κεφαλι ,

και η λαφινα χανεται μεσ’την καρδια του δασους.

Υμνους ακουω ξαφνικα ,υμνους και μελωδιες ,

που ησυχαζουν την ψυχη ,το σωμα γαληνευουν ……

Τοτε ηταν που ακουσα και  κεινο το ποταμι ,

να κελαιδαει  διπλα μου ,μετα από τοσες ωρες ……..

Δακρυα της φυσης εφερνε , καθως ζωή σκορπουσε.