ΜΑΓΙΚΟ ΚΟΜΠΟΛΟΙ¨

…………..και αγόρασα ένα κομπολόι ,να με ηρεμεί ,να με χαλαρώνει,να με κρατα μακρια

απ΄την νικοτινη,και ετσι να προλαβαινω να συνειδητοποιω τις σκεψεις  μου ,να κατά

γραφω τις ιδεες μου,για κειμενακια,αστειακια,ποιηματακια και σκεψεις διαφορες,

χωρις τιτλο, που ερχονται στο μυαλο μου…..

Μαλλον νιωθω καλα να ……….κουβεντιαζω με τον εαυτο μου καποιες στιγμες.

Λες να θελω γιατρο?.............

Αναλογα με την διαθεση άλλες φορες εμβαθυνω ,άλλες παλι γελαω μονος μου,σκηνο

θετοντας φασεις καθημερινοτητας με διαφορετικο τροπο απ’’αυτόν που τις βλεπω.

Εχει πολύ πλακα…………..

Βλεπω λοιπον να περναει εξω από τη δουλεια μια μελαχρινή κοπελα,ντυμενη προκλη

τικα,πολύ  xeko  με λικνισμα  jaman   fu  και αμεσως σκεφτομαι        να  ενα 

΄΄κοριτσι του σωληνα’’  ‘’κονταροκρατουσα’’  live  show by  nigth andersten?

Γελια που εκανα μεσα μου……..μου αρεσε αυτό που σκεφτηκα.

……-αυτο το αρωμα ….καπου το ξερω …μηπως είναι του αντρα σου?

-μπα ….οχι,της γυναικας σου είναι………….

Και μου ειπε να σου πω να μην μου κανεις σημαδια……..και να μην πας σπιτι πριν τις  10

-Α…..και φευγοντας  περασε απ’’το φουρνο ,σε εψαχνε ο φουρναρης…………….

ΧΑ……ΧΑ……ΚΟΛΑΣΗ…….

Και γυριζα το κομπολοι στα δαχτυλα  μου,και συνεχισα  να ρουφιεμαι, απο εικονες και

συλλογισμους ,με την νικοτινη να μου λιπει πολύ……..

Το  μωρο στο τσιρκο, παιδι  ζευγαριου ακροβατων,το εμαθαν να καθεται από τοτε που μπορουσε  σε καρεκλα ,που ειχε ένα ποδι……

Σιγα –σιγα ,το μωρακι εμαθε,συνηθισε και καθοταν  μονο σε  εκεινη την καρεκλα  που

ειχε ένα ποδι.

Όταν μεγαλωνοντας,βγηκε με τους φιλους του και πηγε για καφε, δεν μπορουσε να

καθησει σε κανονικη καρεκλα,και ολο επεφτε,ολο επεφτε………..

Σκεφτοταν ποσο αφυσικες  κατασκευες ηταν ,τουτες οι τετραποδες  καρεκλες,

Η πιο πανω ιστορουλα,θα μπορουσε να είναι  φωτεινο παραδειγμα  διαπλατυνσης

μυαλων,αντιληψεων,ακουσματων ηχων εξω από τις συχνοτητες μας.

Μετραω ξανα τις χαντρες,       είναι  τριαντατρεις.

Μπαινω  βιαστηκα,και ακουω την πορτα να κλεινη πισω μου,ξεκιναει  να επιταχυνη

αποτομα,΄΄επομενη σταση πανεπιστημιο΄΄,ακουω απ΄ τα μεγαφωνα,νιωθω καπως.

Ψαχνω γυρω μου,τηνβλεπω,με κοιτουσε…..με κοιτουσε κλεφτα ,εκανα και ΄γω το ιδιο.

Ομορφη ,ελκυστικη ,ερωτευσιμη …….τωρα μαλλον νιωθαμεκαι οι δυο καπως…….ναι ειχε

αρχιση(πώς να το πω)η ανταλλαγη δεδομενων μεταξυ  της αυρας  της  και της δικης μου.

Νομιζω πως μυριζω το αρωμα αναμεσα στα στηθη της,τη μεση της στο μπρατσο μου,

και τα ομορφα μαλλια της να μου χαιδευουν,απαλα το προσωπο.

Ζω ένα ονειρο….ο  κοσμος δεν υπαρχει γυρω μου,ουτε η μισθοδοσια ,ουτε η εφορια…..

Υπαρχουμε μονο εμεις………σε΄να οχημα που τρεχει με μονους επιβατες ,εμας……..

΄΄επομενη σταση αγιος ιωαννης΄΄ επρεπε να κατεβω,συρθηκα αργα και βγηκα.

Η πορτα εκλεισε μεσα το΄ονειρο,γυρισα κοιταξα απ΄το τζαμι,δεν την ειδα,το βλεμα μου

την εψαχνε,το βαγονι ολο περασε μπροστα μου,…θεε μου δεν την βλεπω,χαθηκε?

Το τραινο εφυγε,χαθηκε επιταχυνοντας,εμεινα στην αποβαθρα μονος,μουδιασμενος

εχω ακομα,τη γευση της,τη μυρωδια της και την ανατριχιλα της αυρας του κορμιου της.

Τι εμπειρια κι΄αυτή…………….

Τριανταμια, τριανταδυο ,τριαντατρεις.

Αχ…αυτή η διαθεση όταν είναι ανεβασμενη,βαζεις και μια πινελια από χιουμορ

και περνας καλα οπου και να’’σαι……

Ερχεται ,λοιπον ,μια κυρια γνωστη πελατησα στο στο μαγαζι,να αγοραση κρεας,

-γεια σας ………..λεει

-στο καλο να πατε……………..λεω

-μα τωρα ηρθα………λεει

Μετα από λιγο………

-πώς να μαγειρεψω το κρεας που μου εδωσες?

-να το κανετε με κρεας…..(δεν το καταλαβε και συνεχιζει)

Είναι καλο  εε..?

-αλλοιμονο πρωτη φορα θα σας γελασω?.......(παλι δεν το καταλαβε)

Μεσα μου ,εχω πεθανει στα γελια,πολλες φορες και εξω μου.

Οι αλλοι συναδελφοι με κοιτανε περιεργα….

-μεγαλε τι εγινε.?   Γαμησες εχτες  ?....φαινεται ,φαινεται.

Αρε πατερα,,,,,

Τηλεοπτικη ερωτηση…….

-ξενικο σνακ με πεντε γραμματα….

Πεταγεται πρωτος ο  μπαμπας,

-ΝΤΟΣΤ…..φωναζει ,πανηγυριζοντας

Σκασαμε στα γελια ….φυγαμε απ΄΄τα παραθυρα…χα…..χα.

Όταν η διαθεση είναι στα πανω της…….οταν όμως δεν είναι?...τοτε………..

Περπατουσε,ο τυχερος Γιαννακης στο βουνο και σε μια ατυχη στιγμη,γλυστρισε

και επεσε στον γκρεμο…………….επεφτε…….επεφτε………

Καποια στιγμη γαντζωνεται η ζωνη του σε να θαμνο και σταματαει να πεφτει

…..και κρεμοταν  στο κενο…………

Αναπαντεχα  ξεριζώνεται ο θαμνος,και παλι αρχισε να πεφτει……

…..στο τελος του γκρεμου….στιβες οι θυμωνιες από σταχια,σημαδευει απανω τους

επεσε στα μαλακα, σηκωνεται αμεσως,και…..στο κεφαλι τον χτυπα μια μεγαλη πετρα…..

πετρα που αυτος ξεκολλησε πεφτοντας ,από πανω.

Και επεσε κατω αψυχος……….

Και εφτασαν τα’αδερφια του να δουνε τι συμβαινει…………..

Και εκλαψε μαζι τους κι ο   Θ Ε Ο Σ  ……

Βλεπεις?  Γεμισε η καρδια μου δακρυα…τα ματια μου,το ιδιο.

Με πνιγουν ερινύες?........

Με ζωνουν  ξωτικα?.......

Παιρνω και γω την πενα μου ,τα πιτσιλαω μελανι ,τους βαζω κερατακια,τους βαζω

και μουστακια,  τα   περιγραφω  όπως εγω, τα βλεπω και τα νιωθω.

Και στροβιλιζομαι στις σκεψεις μου  ,καθημερινες εικονες,στιγμες,μορφες,φασεις,

ατακες,μορφασμους,διαφορα γιατι,πολλα πρεπει  ,τα ισως τα’αποφευγω  .

‘’εγω σε θελω αληθινη όταν σε αντικρυζω΄΄

Μιλω,για την ζωη,για την γυναικα μου ,την μερα,τον ανθρωπο.τον φιλο μου,τον γνωστο,

και τον αγνωστο.

Πισω μου δεν τρεχουν,ερηνιες,  πισω μου τρεχουν ξωτικα,τα΄’χω καλα μαζι τους,

και κανω «αναπαντεχες μαζι τους γνωριμιες>>.

Καποτε  ε ν α ,μπηκε μεσα μου,και ξαναβγηκε αμέσως κι΄’ολο μου γκρινιαζε μετα,

πως εχω φαει σκορδο….χα…..χα……..χα….

Σε καποιο άλλο μια φορα,του ειχε μπει στο ματι ,κατι ωραιο που΄’γραφα……….

καθησα και του το΄΄βγαλα……

Εκτοτε με προσεχει  ,και με κοιταει  σαν κυκλωπας

με το΄να ματι που εχει…….χα,χα……….χα..

Περναει η ψυχολογια στο γραπτο………..

                 Δεν ειν΄κακο

                Δεν ειν΄κακο…………………

Ε……..ΝΑΙ …λοιπον…

Κι αν η ζωη μας γελασε

        Εμεις την μαθαμε.

Κι αν η ζωη μας χτυπησε

        Εμεις της δειξαμε.

Κι αν μας κλωτσησε

        Πρωτοι  εμεις……..βαλαμε   γκολ………οε..οε….οε……οε…οε…ΟΕ….ΟΕ…………ΟΕ………….ΟΟΕΕΕ.

ΟΧΙ στα μιζερα σχεδια,

ΟΧΙ στις κοντοφθαλμες οπτικες,

ΟΧΙ στους χαμηλους ουρανους,

ΟΧΙ  στους κοντινους οριζοντες………με επιασε το προεκλογικο μου…….

Το τσιγαρο μου λιπει και με καιει…….παμε ένα μετρημα………καλο μου κομπολοι.

εντεκα,δωδεκα,δεκατρεις…………………………………………………………………………..τριαντατρεις.

Το ασπρο κομπολοι μου,σαν να΄ναι μαγικο,σκεψεις και ιδεες φερνει,που βιαζοντε,στο

χερι να περασουν,και στο χαρτι να βγουν.

Σαν εχει κατι να μου πει,λιγο ,αλλαζει χρωμα,αιρετικο  η’ αποκοσμο,μ΄αρεσει……………..

και το κρατω  ακομα.

Εχει έναν τροπο να με κρατα μακρια απ΄νικοτινη

της ψυχης μου τις πτυχες να ΄νοιγη  και  να  κλεινη.

Ανοιχτες  ας΄τις για να βγουν ,αλογα να καλπασουν

να τρεξουν,να απομακρυνθουν ,τον κοσμο να  αλλαξουν.

Ασπρες  ιδεες,  καθαρες…………………………………………………………………………………………………..