Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

ποτάμι

Βοή  η ροή του ποταμου  μακρια μας
Ορμητικο και αμείλικτο το κρύο το νερο του
Εμεις …….σε ξεφωτο κοντα  γευομασταν  του  δασους  τα  αρωματα…..τη  ζεστασια του ηλιου  ,του ερωτα τα χρωματα  και  της ζωης  το παθος
Το ποταμι ετρεχε  ορμητικο  ,μαστιγωναν  τις οχθες τα νερα
Παρέσερναν  τις πετρες που ητανε κοντα
Τις  επαιρναν  μαζι  τους  ….στα  βαθυα…………….
_ακου τι  ομορφο  τραγουδι ,τι  γλυκεια  μουσικη,θελω να μεινουμε για παντα εδώ…
Πιασμενοι χερι-χερι   .
-και  εγω γλυκια μου,νιωθω ομορφα κοντα σου,τοσο που δεν μπορω να ξεχωρισω,καθαρα
Αν εισαι  ο ηλιος ,τα χρωματα  η  η ευωδια του δασους.
Θελω να μεινουμε για παντα εδώ.
Με ζωη γεμιζαμε τις νυχτες μας ,που ηταν ολες φωτεινες,
Στη βροχη στεγνωναμε τα ρουχα μας
Η φωτια δροσια για τα κορμια μας
Το χιονι μας εφερνε κοντα,πολύ κοντα,πολύ κοντα.
Μας  τραγουδουσε το  ποταμι γλυκειες ,μεθυστικες μουσικες….σαν σειρηνα μαγισσα
Που ερωτευμενη ζηλευε ,τους δυο μικρους γειτονους
-ακου …το τραγουδι του ποταμου  δυναμωσε
-το ακουω ….και τα παιδια μας σκεφτομαι μηπως και…τα ξυπνησει
Συννεφα –συννεφα-συννεφα ……..αρχισε ηβροχη……………..
Λασπη το χωμα και γλυστρουσε …..μια πετρα εγω ..μια πετρα εσυ
Κυλησαμε στην οχθη στο ποταμι…και φουσκωσεν ο ποταμος
-γιατι όλα είναι αχρωμα και ο ηλιος δεν μας φεγγει΄?
-βλεπω τον ηλιο μεσα σου ,μυριζω τ'αρωμα σου,τα χρωματα στα ματια σου
Και ακουω ακομα μουσικες μεσα από το κορμι σου    .
  Γυρνα και κοιτα προς τα με προς το δικο μου μερος ,.μπορουμε ναμαστε στεγνοι και μεσα  στο ποταμι………

4 σχόλια:

  1. πολύ καλό....
    γεμάτο συναίσθημα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το μπλοκ πρέπει να γίνει η απαρχή κατάθεση όλων των σκέψεων και των συναισθημάτων όλων των απλών ανθρώπων. Αυτό είναι το μπλοκ για όλους τους ερασιτέχνες και τους εν δυνάμει λογοτέχνες. Ανεβάστε σε αυτό το μπλοκ όλα τα κείμενα που έχετε γράψει στα απλά και πρόχειρα χαρτιά σας και έχετε καταγράψει τα βιώματά σας, τις σκέψεις σας και τις αναζητήσεις σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή