Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

ΧΙΛΙΑ ΜΙΚΡΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ

                     
Θελω να δω τα ματια μου, μεσα από τα δικα σου.
Τα κυμματα της θλιψης μου να δω ,να σπανε στα βλεφαρα μου.
Και την οργη του πονου μου να  δω ,σαν δενδρο να φουσκωνει ,
να μενει παντα αφωνος και ολο να δυναμωνει.
Στα κυμματα της θλιψης μου να δω ,τον πονο να παλευει,με ασχημους δραπετες,
αιχμηρους,με λογια που ματωνουν.
Και  εσυ  να καθρεφτιζεσαι  στις  κορες  των ματιων μου ,αχαραχτη,αγελαστη ,
με τον εγωισμο  πανω στο  μετωπο σου , πιστη στον εαυτο σου.
Η καρδια σου, η σκληρη ,να αντανακλα κι αυτή ,στις κορες των ματιων μου ,
να  μου ζηταει  υποταγη ,κακια , τυφλη  υποταγη .
Να δω  τα  δακρυα μου  να  κυλουν  ……..την φωνουλα  της ψυχης  μου ……ναι
…..την  φωνουλα της  ψυχης μου  .
Και εσυ να κλεινεις τα αυτια ,με το  εγω  σου αγερωχο ,πανω στο  μετωπο σου .
Τα ομορφα τα ματια σου ,σπαθιζουν την ψυχη μου ,και κοκκινιζουν  με
αιματα , το κρυο προσωπο σου  και  τον  εγωισμο  σου.
Κλεισε  παρακαλω  τα  ματια σου , δεν  θελω  πια να βλεπω  τα ματια μου ,
μεσα  από  τα  δικα  σου .
Δωσε μου το τελευταιο μας  φιλι  ,και κανεμε   κομματια ………
Χιλια μικρα κομματια…………
Χιλια μικρα κομματια…………………..




2 σχόλια:

  1. πολυ συναισθημα,λιγος ρεαλισμος χρειαζεται να "φεξει" και ο"ερωτας" και η αγαπη!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καλως ορισες
    νομιζω ,οτι σε μια εμπνευση ,οι λεξεις
    "ρεαλισμος και χρειαζεται",δεν ταιριαζουν.

    παντως ευχαριστω που με διαβασες
    υ.γ.
    αφου επιτρεπεται η κριτικη,επιτρεπεται κι ο αντιλογος.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή