Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

KATI ΣΑΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Ραγισμένη  η    συνείδηση   .   
Η καλημέρα , καθημερινότητα   ………….παιγνίδια του μυαλού, το όραμα και η ευτυχία
Κύματα οι στεναγμοί   , μολυσμένος  ο  αέρας από τις εκπνοές μας .
Κάτι αλλάζει ,αλλάζουν τα καλούπια ,αλλάζουν όρια οι φράχτες.
Αργά και  με  μαεστρία ,  κάτι  αλλάζει  , όλα αλλάζουν .
Τα ραδιόφωνα το αποσιωπουν……………
Το ίδιο και τα κανάλια...
Οι δημοσιογράφοι δεν αναφέρουν τίποτα ……τιποτα………τιποτα???
Τότε μάλλον έχω δίκιο .
Νιώθω την συνείδηση μου τρύπια , ίσως γιατί το άφησα μαζί με όλους εσάς,να συμβεί.
Παίξαμε και’μεις στο έργο τους  , όλοι πήραμε  έναν  ρόλο ,όλοι ανεξαιρέτως .
Τρίβει τα χέρια του ο σκηνοθετης…………εκανε επιτυχία .
Τρίβει  τα χέρια και ο παραγωγός …………εκανε επένδυση.
Γιατί εγώ νιώθω άδειος ?
Γιατί  νιώθω τύψεις ?
Πόσο ένοχοι είμαστε?
Τι θα πούμε αύριο στα παιδιά  μας?
Μετανοώ και καταθέτω την τρύπια μου συνείδηση .
 Μετανοώ αλλά μάλλον είναι αργά για να εξαφανιστεί η φθορά απ' τον τριμμένο καναπέ μου.
Ίσως ειναι αργά.............μετανοώ και ντρέπομαι .

1 σχόλιο:

  1. Ποτέ δεν είναι αργά για να μετανοιώνει κανείς και σίγουρα για να κάνει την αυτοκριτική του ή και την επανάστασή του ακόμα!
    'Οσον αφορά στο τι θα πούμε στα παιδιά μας,
    αλίμονο αν περίμεναν ν'ακούσουν κάτι νέο απο μας.
    Τα έργα μας θα κρίνουν, γιατί τα λόγια πάντα περισεύουν ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή