Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ


Δεν αντεχα,ανοιξα την πορτα και βγηκα.
Ο φρεσκος αεραςμε χτυπησε στο προσωπο,με δροσισε,  αρχισα να συνερχομαι.
Επρεπε να βρω μερος να συγκεντρωθω στιςσκεψεις μου,μερος με κοσμο, που να εχει μια
γωνια για μενα  , μια  γωνια  να αναλογιστω.
Τρια τετραγωνα πιο κατω ,βρηκα αυτό που ζητουσα,νεοι καθιστοι ,και ορθιοι ,να κουβεντιαζουν ,να γελουν,να αγκαλιαζονται να πινουν, να καπνιζουν .
Βρηκα τη γωνιτσα μου και καθησα.
Τακτοποιησα ,το τασακι ,τα τσιγαρα , το κινητο μου πανω στο τραπεζακι και αρχισα να
φερνω στο μυαλο μου  την εικονα και την φωνη της γυναικας που’χε βαλθει να μου λεη
να προσεχω το κακο ………
Συνηθως δεν θυμαμαι τα ονειρα μου,ισως καποια,πολύ σπανια,τοσες λεπτομεριες όμως….
Πονουσε το κεφαλι μου και οι σκεψεις με τραβουσαν απ΄το μανικι  όταν ενιωσα μια
παρουσια κοντα μου , διπλα μου.
Καλημερα ,θα παρετε κατι?
Η φωνη κατι μου θυμισε,γυριζω και βλεπω μια γυναικα,γυρω στα τριαντα κατι με ασπρο
δερμα και καστανα μαλλια, πιασμενα επιμελως σε κωτσο.
Τα ματια , η μυτη,η εκφραση…………………..ΠΑΓΩΣΑ ….
-Εσυ?
-Οριστε?...θα παρετε κατι? Επανελαβε.
-Ενα…..καπουτσινο , ειπα χαμενος.
Την παρακολουθουσα καθως απομακρυνοταν,δεν υπηρχε αμφιβολια, ηταν η γυναικα που
ειδα στο ‘νειρο  .
Πελαγοδρομουσα ,όταν μου εφερε τον καφε ,την κοιταζα σαν χαμενος.
Με σερβιρε και εφυγε.
Μηχανικα, εβαλα ζαχαρη, ανακατεψα και τοτε αντιληφθηκα ένα χειρογραφο σημειωμα
διπλα στο χαρτακι της ταμειακης,διπλα στο φλυντζανι.
Το πηρα στα χερια μου ,που ηταν ιδρωμενα, και διαβασα.
«προσεχε  το  κακο»………………
Σηκωθηκα να την ψαξω ,το καφε ηταν γεματο,και ετσι κατευθυνθηκα στο μπαρ.
Περιεγραψα σε αυτόν που ετοιμαζε τις παραγγελιες ,ποιαν ψαχνω  .
Με κοιταξε απορρημενος «δεν εργαζεται αυτή η κυρια στο μαγαζι μας»μου ειπε.
-Μα μου σερβιρε τον καφε, επεμεινα.
-Σας παρακαλω ,μου ειπε και συνεχισε τη δουλεια του.
Κομπος……………..τι γινεται?
Ηθελα αερα………..βγηκα γρηγορα στο πεζοδρομιο…..ενιωθα ντροπιασμενος,μπερδεμενος.
Κινηση, αυτοκινητα,πεζοι,θορυβος ,μενω στην ακρη,βγαζω το κινητο,παιρνω τον φιλο μου
τον Μιχαλη,καποτε μοιραζομασταν προβληματα και προβληματισμους,πριν όμως
προλαβω να πατησω το πρασινο κουμπι ,χτυπησε το κινητο μου.
Ακουω μια γνωριμη φωνη «γεια σου φιλε»,ηταν ο Μιχαλης,πηρα να σου θυμισω ότι την
τεταρτη εχουμε συγκεντρωση.
-Ευχαριστω που με σκεφτεσαι ,εγινε φιλε , τα λεμε αυριο .
Παρολο που από παλια μας συνεδεε ένα τηλεπαθητικο καναλι,δεν τολμησα να του πω,
ουτε κουβεντα.
Γυρισα σπιτι,μπηκα στην ρουτινα,(μηπως αυτό επρεπε να προσεχω?)
Το βραδυ ,δεν κοιμηθηκα ,στριφογυρνουσα,ιδρωνα,βυθιζομουνα σε ατερμωνες σκεψεις.
Ναυαγιο το κορμι και το μυαλο μου ,   το πρωι ,ειχα προβλημα συγκεντρωσης,και στο
τιμονι και στη δουλεια.
Μου εσπειρε το κακο και αυτό αρχισε να μεγαλωνει?.......λες?
Λευκη μερα στη δουλεια ,σεντονι,που λενε,δεν καταλαβα τιποτα ,μηπως αυθυποβαλομαι?
Το βραδυ στη συγκεντρωση,ειδα τα παιδια,τον Νικο,τον Μιχαλη,την Γωγω,τον Δημητρη και
τους αλλους.Μαλιστα διπλα στον Δημητρη υπηρχε μια λιαν ενδιαφερουσα υπαρξη,μια ομορφηκοπελα.Ειχα καλη διαθεση,πηγα κοντα,την ακουμπω στον ωμο γυριζει,μαρμαρονω.Ηταν ε κ ε ι ν η  ,η κοπελα του ονειρου μου ,αμεσως το χερι μου ,στην
τσεπη μου,ψαχνω το σημειωμα που μου αφησε στο καφε,   ματαια όμως.
Μου απλωσε το χερι.
-με λενε Κατερινα.
-Χαιρω πολύ ……..ψελισα……….εμενα ………… Γιωργο.
-Ηρθα το πρωι από Λονδινο  και  με  καλεσε ο αδελφος μου…
-Αληθεια μενετε εκει?
-Κανω το μεταπτυχιακο μου, ψυχολογια    ,εσεις?
-Πηρα πτυχιο από το ΠΑΝ.ΠΕΙΡΑΙΩΣ και ειμαι διοικητικο στελεχος στην ΕΘΝΙΚΗ  ,ειπα
-ασχολουμαι ερασιτεχνικα με την υπνωση,δεν σας κρυβω ότι,το προσωπο σας ,κατι μου θυμιζει………..(λεει)
Θα ελεγα ότι εχετε το χαρακτηριστικο μετωπο καλης επικοινωνιας.
-Καλος δεκτης σαν να λεμε ?
-Περιπου ,μου απαντησε ,χαλαρωστε όμως,σας νιωθω σε υπερενταση,αντιλαμβανομαι
την αυρα σας ,σε ανισορροπια.
Η βραδυα κυλισε ομορφα,με αστεια,οικονομικες καιεπιφανειακα πολιτικες συζητησεις
πειραγματα απ΄τα παλια,παρατσουκλια ,κοροιδιες.
Όταν βγηκαμε εξω,παρατηρησα ότι απαξιουσαν  ολοι να μιλησουν και να καληνυχτισουν
την Κατερινα και ετσι μου φανηκε λογικο που και εκεινη εμενε γαντζωμενη διπλα μου.
-Καληνυχτα,καληνυχτα, φιλια με ολους,αγκαλιες,ευχες για το επανειδειν.
Εμεινε πλαι μου ,περπατησαμε αργα κουβεντιαζοντας μεχρι το αυτοκινητο μου,
της ανοιξα την πορτα,μπηκα και’ γω,και ξεκινησαμε αργα ,απολαμβανοντας,
την ομορφη νυχτα,και τους ερημους δρομους.
Μιλησαμε πολύ λιγο στη διαδρομη,και όταν ρωτησα που να την αφησω,μου ειπε
οτι,  ηθελε να κοιμηθη μαζι μου , αποψε………
Κι άλλος κ ο μ π ο ς……..
Τωρα κοιμαται πλαι μου,τοσο ελαφρα,που…………είναι σαν να μην υπαρχει…………..
Μετα από καμποσες ωρες υπνου,σηκωθηκα ησυχα,να μην ενοχλησω, κατεβηκα στην
κουζινα και πινοντας κρυο γαλα,αναρωτιομουν  ,τι μου συμβαινει.
Ανεβηκα εκανα ένα ντους,ντυθηκα, πηρα τον χαρτοφυλακα και μπηκα στο υπνοδωματιο.
Κοιμοταν ,σκεπασμενη μεχρι το λαιμο,εκλεισα γλυκα την πορτα κι εφυγα.
Καθησα στο γραφειο μου ,και κοιταξα το τηλεφωνο.
Το σηκωνω και σχηματιζω τον αριθμο του Μιχαλη.
-Καλημερα…..
-Γεια σου ρε Γιωργο ,περασαμε απιθανα χθες.
-Ναι ……λεω ξερα(περιμενα να με ρωτηση για την Κατερινα)      ματαια όμως…ετσι του λεω.
-Δεν ηξερα ότι εχει αδελφη ο Δημητρης
-Δεν εχει πια  ……………
-Και η ……..κοπελα εχθες?
-Ποια κοπελα…..ακουσε …….ο Δημητρης ειχε μια αδελφη που σκοτωθηκε σε τροχαιο πριν
Από δεκαεννεα χρονια…όταν εκανε το μεταπτυχιακο της…μην ανοιγεις  πληγες……
Λοιπον, τα λεμε αργοτερα γιατι πνιγομαι στη δουλεια,καλημερα.
                                  ***************************
Αποφασισα να ασχοληθω σοβαρα με το θεμα.
Δεν ημουν τρελλος,δεν συνεβαινε στην φαντασια μου….
Εκεινη υπηρχε στην ζωη μου ,κατά μια εννοια,εμφανιζοταν ,μιλουσαμε,την εχανα,ερχοταν,
την εβλεπα τελικα,    μονο εγω……..
Βουτια στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ  λεξη , φ α ν τα σ μ α .
Αστεια βιντεακια με ηθοποιους.
Μετα  δοκιμασα  ψ υ χ η.   Τραγουδια  διαφορα με αυτό το θεμα.
Μετα p o l t e r g a i s t.  Δεν πηρα σοβαρο αποτελεσμα.
Αντιληφθηκα ότι σιγα-σιγα ειχε φυγει ο πανικος μου και οσο εψαχνα το θεμα συνειδητα
τοσο το προβλημα με την Κατερινα,μικραινε.Αποδεχομουν την κατασταση……….
Δεν σταματαω, την παρασκευη εχω ραντεβου  με προικισμενο διαμεσο,παραψυχολογο.
Πρεπει να εξηγησω στον εαυτο μου ,αυτό που ΖΩ.
Ζωη ρουτινα,δουλεια,σπιτι,συντομες επισκεψεις της Κατερινας,που τις θεωρουσα πλεον
φυσιολογικες.Το ιδιο εκανε και εκεινη ,με αντιμετωπιζε σαν φυσιολογικο ανθρωπο……..
                             *****************************************
Παρασκευη λοιπον.
Βρισκομαι σ΄ένα γραφειο,φινα και ισορροπημενα διακοσμημενο ,με ομορφους πινακες
με διακριτηκα χρωματα και θεματα.Δεν περισσευει ,ουτε λειπει τιποτα.
Μπροστα απ΄το γραφειο δυο αναπαυτικες πολυθρονες και πισω ενας εξηνταρης κυριος
τυπικος,λιτος,ευγενικος.
-καθιστε, μου προτεινε την πολυθρονα.
Αφου εγιναν λοιπον οι συστασεις,τουεξηγησα την ιστορια μου με την Κατερινα.
Εδωσα απαντησεις σε ολες τις ερωτησεις του και δεν ξεχασα ουτε εκρυψα τιποτα.
Μετρημενος με παρα πολλες γνωσεις,μου εκανε πολλες ερωτησεις ισως και για να
καταλαβει την αποψη μου γυρω από τα μεταφυσικα φαινομενα.
Αργοτερα όταν ειμασταν ηδη βαθυα στο θεμα, μου εδωσε να καταλαβω ότι ηταν η ωρα
να συζητησουμε τις ερωτησεις μου.
-Γιατι βλεπω μονο εγω την κοπελα?
-Τι εννοει λεγοντας ,  π ρ ο σ ε χ ε    τ  ο   κ α κ ο ?
-Πολλες διαχρονικες  μαρτυριες απ΄ολο τον κοσμο εχουν συγκεντρωθει από τους ιδιους
τους παθοντες σε πολλους τομους βιβλιων με την ονομασια DAHRAST.
Εχω γραψει και εγω εμπειριες μου εκει,εκανα ερευνα,και μελετησα πολύ το θεμα.
Μαλιστα καποιες φυλες ινδιανων του αμαζονιου και της κεντρικης Αφρικης αναφερουν οτι
αν ηταν το γραμμενο σου να παντρευτεις μια γυναικα και εκεινη πεθαινε πριν τον γαμο
ξεστρατιζοντας απ΄το γραμμενο τοτε σε ακολουθουσε μια ζωη ,ζουσε μαζι σου στην σκια.
Οι σχεσεις σε αυτές τις περιπτωσεις,ηταν πολύ βαθυες μακρυα από τις παραμετρους ,
του χωρου και του χρονου . και συνεχισε.
Ενώ λοιπον το πεπρωμενο προεβλεπε γαμο για καποιο ζευγαρι,και από ασταθμητους
παραγοντες πεθαινε η γυναικα,το πραγματικο ενδιαφερον της για τον ανδρα της ζωης,
εκδηλωνοταν αναλογα  με το πνευματικο φασμα  και των δυο.
Όπως στην δικια μας περιπτωση το πνευματικο φασμα είναι πλατυ και ετσι  ο  τοπος και
ο χρονος  δεν εχουν σημασια.
Μολις  δε αποδεχθεις την  Κατερινα ολοψυχα  σαν  υ π α ρ κ τ  ο  προσωπο τοτε με λιγη
εξασκηση, μπορειτε  σχεδον  συνεχεια να ειστε  μαζι.
Σε αγαπαει εισαι ο ανθρωπος της ζωης της και θελει να σε προφυλαξει από απροσμενο
Κακο,από μη προλεγμενο και αναπαντεχο  μελλον,γι’αυτό και το  προσεχε το κακο.
Γιατι αν συμβει και σε σενα αυτό που συνεβει και σε’ κεινη,ενώ θα ειστε στην ιδια πλευρα
θα χαθειτε για παντα.
Διευρυνε  το πνευμα και τη σκεψη σου.         (  και συνεχισε)
Ο αερας  γυρω μας είναι,γεματος αιθερα,και από πραγματα που δεν φαινοντονται  με
την πρωτη ματια.
Δωσαμε τα χεριακαι  υποσχεθηκα ότι  θα κραταμε επαφη για συμβουλες και διδασκαλια.
Τον ευχαριστησα και εφυγα.
Βγηκα εξω στο φρεσκο αερακι,το μυαλο μου μετα από μερεςαρχισε  να καθαριζει,να ξεμουδιαζει ,ηθελα να περπατησω  μονος.
Ενιωθα  ομορφα,ομορφα σαν να ηταν ανοιξη…………
Ενιωθα σαν ……..ερωτευμενος…..(τι ειπα τωρα?)
Τι περιεργο  συναισθημα,ενιωθα ελαφρυς,απαλλαγμενος από αγχος ,κρυφοχαμογελουσα,
περπατουσα διαγωνια στο πεζοδρομιο,ελεγα καλησπερα σε αγνωστους μου, περισσευε
χαρα.
Εμεινα  εκπληκτος,όταν  συνειδητοποιησα  τους στιχους απο το  τραγουδι  που σιγοτραγουδουσα………….
Και  μαννα κι αδερφη μου
και  αγαπη ,εσυ
τι  άλλο να ζητησω…..
απ’τη ζωη……………………………
                                   ************************************************


Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

ΚΑΤΩ ΑΠ'ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ

        
Το παραμυθι της ζωης ,τον κυκλο του θα κανει
με μας,να ζουμε ξεχωρα….
να σμιγουμε στα ξεφωτα….
κατω από το φεγγαρι.

Γυμνοι να μετανιωνουμε, που ζουμε,
και δεν ζουμε…..
τον ερωτα ματωνουμε,όταν δεν ανταμωνουμε….
δεν ειμαστε ζευγαρι.

Βαρκα που ‘χει ένα κουπι, η ζωη μας
ροδα που γυρναει
στροβυλιζοντας,χαμογελα ……
μας πικροκερναει….
kαι μας κραταει φαναρι .

«την λυτρωση δεν θα την βρεις
αν θες ζωη να εχεις.
Αν επιμενεις και την βρεις
τετοια ζωη,δεν θα εχεις».



Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

ΕΝΑΣ ΠΑΛΙΟΣ ΜΥΘΟΣ


Γερμενος στο τιμονι ,με βλεμμα που διαπερνουσε το λιγοστο λυκοφως  ,ο ασπρομαλλης
καπετανιος,τιμονευε το μικρο εμπορικο  ,παλιο μποσταλι ,κοντρα στον ελαφρο κυματισμό.
Ναι  ,ειχε ορθοπλωρα  καιρο  .
Στο μυαλο,απ’τα παλια εικονες,εικονες που εζησε και που δεν εζησε…..απ’άλλες εποχες.
Η ψυχη του αλμυρη και λιοκαμμενη ,χαραγμενη από θαλασσινες χαρες και λυπες,σαν το
θαλασσινο το προσωπο , λαχταρισμενη .
Τα χερια ,δυνατα,ψημενα απ’τ’αλατι, γυριζαν και επαιρναν μαστορικα,  τα μποσικα του
τιμονιου  ,απ’το παλιο μποσταλι .
Στην  αρχη ,ειδε  ‘να φως στη δεξια τη μασκα……..δεν ητανε και σιγουρος…………μετα
το ματαειδε………….. 
Μετα το φως πηρε μορφη ……….εγινε  γοργονα…….μια ομορφη ,πενταμορφη,θαλασσινη
γοργονα  ,γοργονα  λυπημενη.
Δεν τα’χασε και εκλεισε με το δεξι την ξεσφιχτη μανετα,το πλοιο  δρομο ,εκοψε…………….
παει να σταματησει .
-Ζει ο βασιλιας Αλεξανδρος ?      (συνιθησμενη ερωτηση ,σκεφτηκε ο καπετανιος)
-Ζει και βασιλευει και τον κοσμο κυριευει.
-Είναι πια χωρις στρατο ,χωρις  λαο  και ποιον να βασιλεψει?
Το ονειρο ξεθωριασε ,το ονειρο εχαθη ,τον ξεχασαν οι ελληνες ,χαθηκε το πνευμα, το
πνευμα το ελληνικο ,το δημιουργικο ,το χρυσο εκεινο πνευμα….ξεθωριασε και χαθηκε.
-Δεν ζει  πια ο Αλεξανδρος?
-Μεσ’την καρδια μου ζωντανος…….την ξερουν τα παιδια σου,αυτην την εννοια τη παλια?
-Άλλες ειν’οι εννοιες που εχουν τα παιδια μου……….και συ τι ψαχνεις  ξωτικο……………..στου
πελαου το κυμα?
-Ψαχνω να εβρω Ελληνες ,απ’το δικο του αιμα,τα μυαλα τους που’χουν καθαρα ,που’χουν
καθαριο  βλεμμα ,που’χουν καρδια ελληνικη  και πνευμα εχουν το ιδιο, και δεν τους κραταει ζωντανους  μονο η  ιστορια.
Αυτά ειπε και βουτηξε…………
Αυτά ειπε και εχαθη…………στα μαυρα τα’αλμυρα νερα …………
Ένα δακρυ   ενιωσε……..στο μαγουλο να τρεχει…..και τη μανετα αρπαξε και’στριψε  το τιμονι
και στον ιστο εκρεμασε ολολευκη σημαια <<ΨΑΧΝΩ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΒΡΩ>>εγραφε απανω….
Εκλαψε.....σαν αγναντεψε την αμοιρη πατριδα........<<ΨΑΧΝΩ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΒΡΩ>>φωναζε και 
η καρδια του...........




Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

ΤΑ ΓΙΑΣΕΜΙΑ

        
Κοιταξε τα….
Σε κοιτουν….
Μην τα κοβεις  ,γλυκα που σε κοιτουν…..
Ζηλεψε τα ,δεν πειραζει ,
Μην σε πιανει το μαραζι ,
Σαν θα σε αντιληφθουν,
Να μυρισουν πιο πολύ,   Θα προσπαθουν

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

ΑΝΑΤΡΟΠΗ


-Γραμμη ψυχολογικης στηριξης ατομων με αμεση αναγκη
    Παρακαλω περιμενετε……..
-Γραμμη ψυχολογικης στηριξης ατομων με αμεση αναγκη
    Παρακαλω περιμενετε……….
-θεε μου καλει,πρεπει να συγκεντρωθω,να ξεγυμνωθω απ’αυτό που με ποναει ,
να  ειμαι λακωνικος και να γινω γρηγορα αντιληπτος σε αυτόν που θα απαντησει στην κλιση μου.
-εάν ειστε γυναικα πιεστε ένα……..
-εάν ειστε ανδρας πιεστε δυο…….
-εάν δεν μιλατε ελληνικα πιεστε τρια………
-εάν ανηκεται στην τριτη ηλικια πιεστε τεσσερα…….
-εάν νομιζεται ότι θελετε να …………………ΚΛΙΚ
-Δεν ηθελα ν’ακουσω τη συνεχεια και κατεβασα το ακουστικο.Δεν ξερω γιατι ,αλλα κατά την  διαρκεια της συνδιαλεξης ,ενιωσα ντροπη .
Τωρα ο πονος ,εκτος από τα μαυρα ρουχα,φορουσε και μαυρο καπελο.
Αληθεια ποσο πολύ μπορουσε να σε επιβαρυνει ενας αυτοματος τηλεφωνητης ?
Εσφιξα τις ροδες της πολυθροναςμε τα δυο χερια και με οδηγησα ,στο παραθυρο.
Κοιταξα κατω ,οι ανθρωποι εμοιαζαν τοσο μικροι, περπατουσαν γρηγορα και ηταν
αμιλητοι σκυθρωποι .
Οι τεσσερεις οροφοι που μας χωριζαν δεν με εμποδιζαν να διακρινω τα στριφνα χαρακτηριστικα τους,το ελαφρα σηκωμενο φρυδι τους και την παγωμενη ,αγελαστη εκφραση στα προσωπα τους.Ημουν και εγω αραγε ενας σαν και αυτους ,πριν μου συμβει
Το ατυχημα?
Ποσο παραξενη είναι η ζωη ,μερικες φορες.
Εκει που είναι γαληνια,ξαφνικα πεφτει ένα πετραδακι στη λιμνουλα της ζωης μας,
 και όλα αλλαζουν.
Οι ομοκεντροι κυκλοι καθως απλωνουν ,σε απομακρυνουν,από σχεδια,προγραμματα,ονειρα,   και σε οδηγουν σε ειδικες διαδρομες,ειδικες καταστασεις
με ειδικες αναγκες.
Μια πλακα που σπαει,μια γλαστρα που πεφτει,ένα τζαμι που δεν σπαει,ένα δεντρο που πεφτει,ένα φρενο που δεν πιανει,ενας δρομος που γλυστραει,μια βροχη που πεφτει η ο χρονος που δεν φτανει  ,όλα μπορουν να γινουν ένα κακο πετραδακι ……………..
Μοναξια  ,ναι  ,μοναξια και ιδιορυθμια,μελαγχολια,και σκεψεις…..σκεψεις……..
Αναπολω παλιες εικονες,εκδρομες , σαββατοκυριακα……..
Αναπολω σχεσεις ,αστεια ,τσακωμους,προστριβες………..
Αναπολω ,τη ζωη που ειχα …………                                     
Αναπολω την ζωη που δεν εχω πια ….και κλαιω  .
Ειμαι μπερδεμενος ,οι φιλοι μ’αγαπανε ακομα ,όμως δεν μπορουν να κανουν τιποτε
παραπανω,αναγνωριζω τον οικτο ,στο βλεμμα τους,στις εκφρασεις τους.
Ειμαι μονος λοιπον,   με το προβλημα μου ,και πρεπει να ξεχασω,να οργανωθω,
να σχεδιασω,να ονειρευτω ξανα , ή να χαθω .
Στρεφω τις ροδες ετσι ώστε να δω τον χωρο μου ,το σπιτι μου,το περιβαλλον μου.
Αυτό είναι και πρεπει να το αποδεχθω,να το αγαπησω,ναι δεν πρεπει να χαθω.
Ναι πρεπει να επιβιωσω……………..δεν πρεπει να χαθω.
                                               ********************
Κυλαω προς το γραφειο μου,ανοιγω το δευτερο συρταρι και βρισκω αυτό που ηθελα.
Ένα ζευγαρι κυαλια  ,ναι ,γιατι όχι,τα ειχε φερει ο φιλος μου οΚωστας στην πρωτη του
επισκεψη στο νέο μου δυαρακι.
Τα παιρνω στα χερια μου και τα περιεργαζομαι,μυριζομαι τεχνολογια,τα γυριζω….
United states army ,μαλιστα ,μπραβο Κωστα………….
Τα βαζω αναμεσα στα ποδια μου και με οδηγαω ,στο παραθυρο……
Αρχιζει λοιπον η επισκοπηση-παρακολουθηση των γειτονων και της γειτονιας.
Όμως……..δεν μου παει.
Πεζά , κατινιστικα πραγματα,πραξη που δεν μου ταιριαζει……….
-δεν θα σου πηγαινε σε άλλες εποχες,με αλλα δεδομενα,τωρα όμως?<<απαντα ο εαυτος μου>>
-και τωρα πρεπει να πιεστω να αλλαξω χαρακτηρα?
Να βρω ενδιαφερον σε κατι αδιαφορο?    Σε κατι που αποστρεφομαι?
-πρεπει να πιεστεις ,να τσαλακωθεις,για να επιβιωσεις.
-μα τσαλακωμενος ειμαι ,κιαλλο?
Τι δηλαδη να περνω την ωρα μου με κατι που κατακρινω?
Και οι αξιες, οι αξιες της ζωης που πιστευα και τιμουσα τοσα χρονια?
-η ζωη όμως δεν σε τιμησε,κοιτα που σε πεταξε……………….σε μασησε και σε εφτυσε,
Εδώ ,στον τεταρτο οροφο μιας φτηνης πολυκατοικιας ,σε μια καρεκλα με ροδες.
-Αληθεια είναι αυτά που λες,αλλα είναι μαλλον μαγκια να κρατησεις την αξιοπρεπεια σου,
και να μην ξεπεσεις τωρα που αρχιζουν τα δυσκολα,τα αλλιωτικα, γιατι μετα θα σιχαθεις
τον  εαυτο σου.                                                    
-Να τρεξεις μπορεις?
Να περπατησεις και να περιπλανηθεις μπορεις?
Να τρεξεις στην παραλια,που σου αρεσε,θυμασαι?  
Ν’ανεβεις στο βουνο?
Να οδηγησεις αυτοκινητο?
Αστα σου λεω,παλι καλα που δουλευει η τσουτσου σου………αλλα τι να την κανεις εδώ μεσα?  Σε μασησε  σου λεω ,και σ’εφτησε ……….
-Ρε φιλε,η ζωη μου χαλασε το σωμα,δεν αγγιξε ουτε προσωπικοτητα,ουτε πνευμα ,
ουτε χαρακτηρα ,και εσυ μου ζητας να χαλασω οσα δεν μου πειραξε εκεινη…………
Είναι σαν να βγαζω τα ιδια μου τα ματια .
-Η ζωη περναει απ’εξω,ξυπνα,ηδη η μοναξια σου’χει πειραξει το μυαλο…………….
Κανε κατι ανατρεπτικο……..Πηδα απ’το  παραθυρο……….
-Όχι ,τωρα η ζωη μου είναι πιο πολυπλοκη η  μοναξια,κακια ,αλλα οφειλω να σταθω,και να
επιζησω με αυτά που εχω.Να κρατησω εμενα ατοφιο.Θελω τουλαχιστον να προσπαθησω.
-Τι να τις κανεις τις αξιες της ζωης?   Ποιος θα σε καμαρωσει ο καθρεφτης?
-Θα καμαρωνω εγω ,για μενα………που αντεξα,που δεν εσβησα,που χτυπησα μα δεν
εξαφανιστηκα ,δεν  μεταλλαχτηκα ……………………..
                      
Σταματησα τον διαλογο με τον εαυτο μου,γιατι η διαφωνια μας είναι καθετη.
Εξαλλου εχουμε πολλα χρονια μπροστα μας για συζητηση και διαφωνιες .
Ριχνω κλεφτες ματιες στο lap-top που είναι πανω στο γραφειο ,με κοιταει κι αυτό……….
Μαλλον καναμε την ιδια σκεψη.
Internet explorer-Google-Μηχανη αναζητησης……..λεξη………α ν α π η ρ ο ς.
www.kathimerini . gr/ αναπηρος κολυμβητης <<περασε>>τη Μαγχη 19 Σεπτ.2010……
Ο φιλιπ κρουζον αναπηρος και στα τεσσερα ακρα του κολυμβησε σημερα κατά πλατος
Την Μαγχη και περιπου ένα τεταρτο μετα τις εννεα το βραδυ……..
www.star. GR/ αναπηρος πανηγυρισε γκολ……….ορθιος…………
10 Σεπτ. 2010…..Οχι δεν παραλογιζομαστε/ ορθιος στα ποδια του για να πανηγυρισει
σταθηκε ενας αναπηρος που πηγε να δει την ομαδα του Παλερμο ……….
www.e-steki.gr/αναπηρια η μηπως............χαρισμα?
Το πρωτο αν δεν το κανει ο αναπηρος θα βουλιαξει σε μια ανευ προηγουμενου μιζερια.
Όμως για δες αυτή τη μιζερια……………………………………
                                           **************************
Σαν να περνω καλα μηνυματα ,κατι παει ν’αλλαξει.
Ναι ισως τελικα να τονωθει η ψυχολογια μου,είναι αυτό που μου χρειαζεται σε πρωτη φαση.Ισως το INTERNET θα μπορουσε να είναι τα ματια μου στον εξω κοσμο .
-μπανιστηρι παλι δηλαδη,τωρα δεν σε πειραζει?
-γνωσεις και επαφες ,θα ελεγα εγω .
-μπα ,ετσι το λενε τωρα ?
-Ξερεις ότι εχω το δικαιωμα να ονειρευομαι? Ακομα μπορω να ονειρευομαι ,  ναι…………
Ακομα μπορω να προγραμματιζω την μερα μου,την εβδομαδα μου .
-Δηλαδη ποτε θα φας και ποτε θα πας τουαλετα?
-Δεν εννοω αυτό.Εννοω ότι μπορω να διαβαζω ,να μαθαινω ,να ονειρευομαι,να καλλιεργω,
Το πνευμα μου,να τρεφω την ψυχη μου και…..που ξερεις,καποια στιγμη,μπορει να αναπτυχθουν τοσο ώστε να  αναπληρωσουν τα ποδια μου………..
και την χαμενη ζωη μου.
Περιμενω λιγο για καποια δυστροπη απαντηση,αλλα μαλλον μου εκανε τη χαρη και δεν απαντησε…….
                                         *****************
Τρεις μερες αργοτερα    ωρα 9  π.μ.                                                                                       
Εχω ετοιμασει το πρωινο μου,ειμαι διπλα στο παραθυρο και απολαμβανω τον καφε και
το τσιγαρο μου.Ειναι μια ομορφη μερα του απριλη ,με καθαρη ατμοσφαιρα,γλυκο ηλιο
και από το ανοικτο παραθυρο,ερχεται κατά κυμματα ένα γλυκο,ευωδιαστο αερακι.
Η ευωδια αυτή ,μαζι με την εικονα που βλεπω,σκουπιζει μεσα μου,μαυρα γιατι και
σκουρες αρνησεις.Το αερακι ανοιγει αναλαφρα την κουρτινα της ψυχης,μπαινει μεσα ,
και αναζωογονει το είναι μου.
Ειμαι καλα,και ειμαι στη φαση της οργανωσης.
Ανοιγω το σημειωματαριο μου……Για σημερα λοιπον, πρεπει.
*να παραγγειλω μερικα πραγματα μαναβικης,μπακαλικης που μου λειπουν,ψωμι,καφε.
*να παρω τηλεφωνο τους φιλους μου και να τους πω, πως νιωθω…….οτι τους νιωθω ,
  και  ότι θα ηθελα να τους ξαναδω,όταν θα ειμαι ετοιμος.
*να στειλω σε φιλους, συγγενεις, γνωστους και αλλους, την διευθυνση μου στο διαδυκτιο,
  τον τοπο που γραφω κειμενα,ποιηματα,ιστοριουλες που ρεουν από μεσα μου.Γραπτα
  που εχουν λογο υπαρξης.Γραπτα ,παιδια δικα μου.
*για μιση ωρα, να φωναζω δυνατα μεσα στο δωματιο την λεξη ΑΝΑΠΗΡΟΣ,πολλες φορες.
Ο σκοπος είναι να αντιληφθω ,ότι αυτή η λεξη δεν ποναει,δεν κοβει σαν ξυραφι,δεν είναι
καρβουνοσκονη πανω στην καρδια μου.Ειναι μια εννοια που να δηλωνει ότι δεν λειτουρ-
γουν  τα ποδια μου,αλλα από την άλλη πλευρα ότι φυτρωνουν στην πλατη μου ΦΤΕΡΑ.
-εεεεε,θα σε παραξηγησουν………                                              
-μα ετσι αισθανομαι ,μη με μαυριζεις παλι .
-και τα φτερα θα σηκωνουν και το καροτσακι?
-αισθανομαι τα φτερα της ψυχης μου δυνατα ,που όταν δυναμωσουν κι αλλο,θα μπο-
  ρουσαν να με σηκωσουν ,και να με πανε παντου.Εξαλλου νοερα και με την βοηθεια του
  διαδυκτιου, ταξιδευω κάθε μερα, πολλες φορες την ημερα.
Νιωθω περισσοτερο πτητικος από κάθε άλλη φορα.
-κατι σαν την βενζινη  ,ας πουμε ?
-κατι περισσοτερο,εχει αναψει μεσα μου φωτια που δεν την σβηνεις ότι και να λες.
Γινομαι καπνος φιλε ,και ο καπνος παει παντου,εισχωρει παντου .
                                   *************************
<<αγαπητοι γειτονες της πολυκατοικιας……………………………..>>
Πηρα ένα φυλλο Α4  ,και εγραψα λιγα στοιχεια για μενα,εγραψα ότι δεν λειτουργουν τα
ποδια μου,όμως ειμαι καλα και ειμαι ενας ανθρωπος σαν κι αυτους.Δεν χρειαζεται να
μιλουν χαμηλοφωνα για την αναπηρια μου ,γιατι εχω συμφιλιωθει μαζι της. Εχω αποψη
για την ζωη,και αποψη για όλα τα θεματα που μπορει να μας απασχολουν ολους.
Τελος εγραψα την διευθυνση μου στο διαδυκτιο,για να με γνωρισουν καλυτερα και ότι
θα μπορουσε οποιος ηθελε να μου χτυπησει την πορτα ,να γνωριστουμε να συμφωνησουμε, να διαφωνησουμε,να γινουμε ή να μη γινουμε φιλοι.Αλλα να ξερουν
ολοι ότι ,στο δυαρακι του τεταρτου ,ΖΕΙ μια μεγαλη καρδια .
Αφου το διαβασα πολλες φορες ,το εδωσα στον μικρο που μου φερνει τα ψωνια, και τον
παρακαλεσα να το αναρτησει στον πινακα ανακοινωσεων της πολυκατοικιας.
-Παλι ρεζιλι θα γινουμε.                                                      
-κλεισου ξανα στο καβουκι σου ,  δεν υπαρχεις .                      
-Υπαρχω για να σου θυμιζω το προβλημα σου.
-είναι καιρος να το ξεπερασεις και συ το προβλημα ,κοιτα εμενα ,αγωνιζομαι, το παρακαμπτω .
-Τριχες
-Ελα με το μερος μου ,θα νιωσεις καλυτερα,μην ξεχνας ότι κατοικουμε στο ιδιο σωμα….
Αφησε  τον πονο σου να εξατμιστει………………..
-Να γινω σουπα αναλατη ,σαν εσενα?
-Μην ξεχνάς ότι τα καλύτερα γεύματα αρχίζουν  με μια πολύ ωραία ζεστή σούπα
και με καλή παρέα.
-Δε με ξεγελάς, έχεις αλλάξει
- Ναι, έχω αλλάξει, καλλιεργούμαι, μορφώνομαι, γράφω, γνωρίζω επιτέλους
τον εαυτό μου.
Συμπονάω και κατανοώ τις στενοχώριες του κόσμου, έχει φύγει σχεδόν κάθε κοφτερή
γωνία του χαρακτήρα μου. Μόνον εσύ με γρατζουνάς που και που.
Έλα φίλε μου, αγκάλιασέ με κι έλα να κλάψουμε από χαρά,
επιτέλους βγαίνουμε από το τούνελ!                                                 
Απ’ έξω μας περιμένουν οι φίλοι μας, πρέπει να βοηθήσουμε κι αυτούς να μη μας
κοιτάνε με οίκτο, να μην στενοχωριούνται  όταν μας βλέπουν,
ν’αρχίσουν και πάλι νάρχονται σπίτι μας, να μαλλώνουμε, να γελάμε, να διαφωνούμε,
να συμφωνούμε, να ΖΟΥΜΕ.
Α, νομίζω επίσης, πως άρχισαν να φυτρώνουν φτερά στην πλάτη μου ……………………….
Έλα φίλε μου, αγκάλιασέ με κι έλα επιτέλους να κλάψουμε μαζί, από χαρά ……………….










Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

ΕΦΙΑΛΤΗΣ

Γλυστρισα          …….οι πετρες μετακινηθηκαν κατω από τα ποδια μου
Και αρχισα να πεφτω.
Στα πλευρα το πρωτο χτυπημα μετα μια τουμπα κι άλλη μια, μετα αφεθηκα.
Συνεχισα να πεφτω,να στριφογυρνώ, η σαρα ηταν αποτομη
Δεν ειχε τελος κι εγω ολο επεφτα  …..ολο επεφτα.
Ξαφνικα ……όλα τελειωσαν.
Στο τελος της αγριας κατηφορας,στις πετρες ημουν απλωμενος και αρτιμελης.
Σηκωθηκα …..,δεν πονουσα, δεν πονουσα….πουθενα..
Τα πλευρα χωρις πονο ,το κεφαλι το ιδιο ,ημουν αερατος,κεφατος θα ελεγα.
Κινηθηκα κοντα ,περπατησα αναλαφρα,αερινα ,θα ελεγα,
Χωρις να νιωθω το τραχυ στρωμα από πετρες στις πατουσες μου.
Και ξαφνικα ειδα πιο διπλα………….κατι  που……..τι  γινεται?
Α ν α τ ρ ι χ ι α σ α……..
Ειδα εμενα ξαπλωμενο……και  ακινητο ……………..α δ ι ε ξ ο δ ο.
Δεν ειχα αιματα    ουτε και πνοη,ένα μικρο σημαδι ισως αναμεσα στα φρυδια.
Αρχισα να καταλαβαινω, να συνειδητοποιω ότι…………….π ε θ α ν α.
Ακου να δεις φιλε μου ,ε γ ω  ο  μεγαλος  τι  επαθα.
Προσπαθησα να ελεγξω την νεα κατασταση.
Λοιπον   …από  διαθεση  σκιζω,νιωθω καλα,ελαφρυς και αερινος.
Περπατω και τρεχω χωρις κοπο  ,χωρις κουραση.
Χα …….παει και η υπερταση…δεν εχω πια……
Ουτε στενωση  αρτηριων και φλεβων………..
Και εκεινο εκει το λιπωμα στο δεξι μου ποδι…..παει κι αυτό.
Η σκεψη στους δικους μου,στην οικογενεια μου.
Αρχισα να σκεφτομαι όλα εκεινα που διαβαζα και ακουγα μια ζωη.
Για την καινουργια κατασταση.
Τ ΑΞ Ι Δ Ε Υ Ε Ι Σ   …με την ταχυτητα της σκεψης.
Αυτό   εκανα…………….
Σπιτι λοιπον  ..νατο,το βλεπω από ψηλα ,με την στραβια κεραια.
Όταν την πορτα διαπερνω δεν μπορω να πιστεψω ότι,
κυλαω …ανεβαινοντας τη σκαλα για τα υπνοδωματια.
Η Ζωη κοιμαται,το μανναρι μου,που ναξερε,τι πονος την περιμενει.
Το Μαρακι μου και αυτό κοιμαται,το κοριτσακι μου
Και αυτό θα μοιραστει  ένα κομματι πονο.
Γλυστραω στην καμαρα μου ,ηΑγγελικη μου  σ'ονειρο ταξιδευει
Το κοριτσι μου κοιμαται και εχει το μαξιλαρι μου αγκαλια.
Γλυκια μου………….
Γλυστραω και χωνομαι διπλα της.
Την αγγιζω με χερια και με ποδια..,αναλαφρα………δεν αντιδραει,βαθυα κοιμαται.
Κ Α Τ Ι …..ομως  ελειπε  συμφωνα με τις αφηγησεις
Συμφωνα με τις μελετες  κ α τ ι  ελειπε…………………..
Α………ΝΑΙ……ΒΕΒΑΙΑ………ελειπε   …..ΤΟ  ΦΩΣ…………
Εκεινο ,το γλυκο φως
 το θερμο,το καθαρο,το ασπρο φως που θα μας εδειχνε τον δρομο,
που θα ενιωθες γλυκα γαληνια ,σαν θα το εβλεπες  ………
ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ένα φως με χτυπησε στα ματια ,ένα φως επιμονο,ενοχλητικο
Ένα φως με ενταση και πλατος.
Με δυσκολια ανοιξα τα ματια μου…………
Με ενοχλουσε ένα φως  ,που εμπαινε απ΄τις γρυλλιες.
Πονουσε το κεφαλι μου…..και η Αγγελικη μου χαιδευε το χερι……
-Η ωρα είναι οκτω ,πρεπει να σηκωθουμε………….
Και μου δωσε και ένα φιλι……..
Άλλο και τουτο παλι……..
Σαν   να  ξυπναω   απ΄ονειρο…………

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

ΟΜΟΡΦΗ ΖΩΗ

     
Ομορφη ηταν η ζωη………
Σαν το νερο,
Ο παιδεμος μας ,γλυκο κρασι…..
Και σπιτικο.
Η ανηφορια κουραστικη δεν ηταν,
Πηγαιναμε γελωντας στον αγρο.
Η βαρκα,πηγαινε γοργα με τα κουπια….
Χαμογελουσε η θαλασσα,μας εδινε ψαρια’.
Ο κοπος ητανε χρυσος,
Χρυσος που δεν τον εψαχνες
Χρυσος που τονε ειχες,
Στο σπιτι,στα παραθυρα,στον κηπο……..
Τον εσταζε ο ηλιος…….
Όταν λιοβασιλευε.
Δεν τον μαζευαμε ποτε
Να βασιλέψει παλι.
Ο ηλιος ητανε πιστος
Και μεις πιστοι σ’αυτονε.
Ομορφη ηταν τοτε η ζωη……….